iyi insan olmanın hiçbir işe yaramaması

• aslında çevremizde bir şekilde denk geldiğimiz kişiler vardır buna örnek.
  
  mesela bizim sektörde bi abi var, ne zaman uğrasam yanına personeline bağırırken görüyorum. hemen hemen bütün tedarikçileri, kendisinin yanından ayrılırken ağır küfürler eder. bazen personeliyle dışarda çay sigara yaparız geçmişini de geleceğini de ağıza alınmayacak küfürlerle anarlar. tabii yanında hepsi süt dökmüş kedi.
  
  onunla aynı işi yapan başka bir abi var. naif, mülayim biri. herkes çok sever, misafiri eksik olmaz, gönlü de zengin geleni yemeksiz çaysız göndermez. sohbeti hoş, personelini korur kollar. tedarikçileri de hep iyi konuşur arkasından. hatta bir keresinde dilenci gibi dua eden bi personeline rastladım. zengin olsun bu adam hak ediyo falan diyodu. fazladan para dağıtırmış bayramda seyranda. arkasından kötü söz edeni hiç duymadım. bizzat ben de iyi yerlere gelmesini isterim.
  
  fakat gel gelelim ilk bahsettiğim abi milyonlarla oynayıp havuzlu villalarda yaşarken diğer abimiz otobüs minibüsle işine gelir gider. kirada oturur. ve her sohbetimizde işinin rast gitmediğinden, kısmetsiz olduğundan, büyük paralar çevirip bir türlü kar edemediğinden yakınır.
  
  işte buna iyi insan olmanın hiç bir işe yaramaması denir.