truman

• çok sevdiğim filmlerden biri. sade/sakin ve yalın anlatıma sahip, hala arşivimdeki yerini koruyor. bir ricardo darin hayranı olarak, onun bu yapımda yer alması filmi benim için daha değerli kılıyor.
  
  --- spoiler ---
  tomas'la paulo'nun vuruşması dışında filmin hiçbir eksisi yok. o geceye kadar tomas'ı çok sevmiştim, iki çocuğunu ve eşini bırakıp arkadaşının yanına gelmesine "adamın dibi" tepkisini vermiştim. ama tomas ne yaptı? hem karısına hem de kanser hastası arkadaşına hiç düşünmeden boynuzu taktı, bildiğin kinlendim herife.
  
  ben genelde ota boka ağlarım fakat julian'ın veterinere "trumana gömleğimi veya üzerine kokum sinmiş bir eşyamı bıraksam mı" dediği sahne içimi yakıyor. trumana olan sevgisi gözyaşlarına boğuyor beni, onu bıraktıktan sonra takside ağlaması var ya.. bir de tabi oğluna sıkı sıkı sarıldığı o kısacık an. resmen ağlama ihtiyacı duyduğum zaman açıp izliyorum, ricardo darin müthiş bir oyuncu. sadece bakışları ile insanı gülümsetip/duygulandırabiliyor, arjantin'in oscar'ı sayılan goya ödülünü almış, goyalar senin köpeğin olsun diyor ve son noktayı koyuyorum^*
  --- spoiler ---