1978 yılında çekilen microsoft personel fotoğrafı

• kültürün, teknolojinin ve toplumun gelişiminin nevrotik tiplerle olduğunun bir başka güzel örneği.
  
  kim 20 saat masa başında durabilir ki? kim böyle bir adanmışlık gösterip bu kararlılığını yaratıcılığa dönüştürebilir? işte bu adamlar. içleri çürümüş, kimi zaman estetik yoksunu, kimi zaman sığ duyguların verdiği cılız dürtülerle intiharın eşiğine gelen işte bu tipler. işte bu tipler ki sonradan ünlü markaların geçmişlerine kondurulan efsanevi anlatılara dönüşecekler, içlerinden en kurnaz olanları elbette. işte yine de ortalamaya yakınsamak zorunda bir şekilde. gates burada sanki bir anlam köprüsü gibi böyle bir adanmışlığı etiketleştiren kişiye dönüşüyor ve bu durumu özendiren bir imajın habercisi olarak arkadaşlarından ayrılıyor. jobs da farksız.
  
  onlar sayesinde bizler de kod yazmak, bilgisayar alanında girişimci olmak, nerd olmak istiyoruz. altta yatan motivasyonlar basit ve yöneltilebilir çünkü işte buyrun hali hazırda zaten yöneltilmiş ve örneğin apple peydah olmuş. tüm fikirler sonradan yazılmış nerdlerin üzerine. bir parfüm gibi gizlemek için.
  
  ve şimdi daha da can alıcı bölüme geldim. soru şu;
  artık bu parfümden başka bir şey var mı ki?
  
  edit: yazım