last exit to brooklyn

• 15 yil sonra ikinci kez izledigim ve ilk izleyisim kadar beni sarsmis olan basyapittir.
  
  donem ikinci dunya savasi sonrasi, vietnam oncesi yokluk donemleridir, 1953 senesinde baslar hikaye. mekan; brooklyn'de fakir, genelde italyan asilli iscilerin bulundugu, hayalleri olan bir isci kasabasidir. hikayede mahallenin bickin bile sayilmayacak pic delikanlilari, mahallenin guzel ama sonunda orospusu olmus ^*, escinseller, travestiler, pezevenkler, sendika olaylari, darmadagan olmus evli cocuk babasi escinsel bir grevci, sefalet, icki, uyusturucu, denizciler, isciler, grev, o doneme, o mahalleye ait ne varsa en gercekci sekilde islenmektedir.
  
  film siddetlidir,tarafsizdir, elestirmeden oldugu gibi gosterir, tam anlamiyla mahallenin gunluk yasamindan goruntuleri icermektedir. insani sarsar, icine alir ve dahasi dusundurur; filmdeki her karakterin hikayesi aslinda baska bir filmdir cunku. mahallenin kotu yola dusmus ve bir parca sevgi gorunce dagalan ve tum mahalleye veren, onunde sira olmalarina neden olan kizi dusunursun acaba ne hayalleri vardi diye. mahallenin yakisikli, ama serseri ve bi o kadar tehlikeli delikanlilarina bakarsin. abisinin ol emi dedigi efemine escinsel ve asik oldugu bickin delikanliya.....
  
  yureklere agir gelen bir basyapittir.