• halife osman zamanında kuran zeyd bin sabit tarafından toplanırken normalde her ayet için iki şahitle ayetleri kitaba koymuşlar.

    huzeyme denen şahıs ise hiç şahit mahit getirmeden söylediği ayet kuran'a* eklenen kişi. lakabı “züşşehadeteyn”dir yani, şahitliği iki şahit yerine geçen kimse".

    bunun hikayesi de şöyle; peygamber bir sahabe için "bu kişi çok güvenilir bir kişidir, bunun şahitliği iki kişinin şahitliği yerine geçer" demiştir.
    olayın sebebi ise şöyle; bir gün peygamber bir deve satıcısıyla deve almak için anlaşıyor. pazarlık sonucunda, parayı ödemek için eve giderlerken deve satıcısı yolda deveyi kendisine daha çok para veren bir elemana satıyor. peygamber bunun üzerine, "sen deveyi bana satmıştın, öyle anlaşmıştık" deyince deve satıcısı "bunun için şahidin var mı?" diyor.

    o sırada yoldan geçmekte olan bu sahabe de yanlarına geliyor. "ben şahitlik ederim doğru söylüyor" diyor. deve satıcısı da deveyi vermek zorunda kalıyor. peygamber sahabeye soruyor, "sen o sırada yanımızda değildin nasıl şahitlik yaptın?" diye.

    sahabe, "ben senin sözünün doğru olacağından eminim" gibi bir cevap verince peygamber de, "bu kişinin şahitliği iki kişinin şahitliğine denk olsun" diyor. bundan dolayı kuran biraraya getirilirken bu sahabeden alınan ayetlerde başka şahit aranmıyor.

    tevbe suresinin son iki ayeti ile ahzab'ın 23. ayetini sadece huzeyme bin sabit'in şahitliği ile kur'an'a ekleniyor.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap