kendine benzeyeni sevmek

• evrimsel bir sürecin sonucudur.
  öncesinde hayvan toplulukları sürü olarak, kendine benzeyen ve işe yarayacak olanlarla iş birliği yapıp hareket ettikleri için bu da insanoğlunda böyle süregelmiş bir şey. bebeklerle yapılan bir deney vardı, iyilik yapan ve kötülük yapan kuklalardan bebek, iyiyi seçiyor ancak iyilik yapan kukla ve kötü kukla var ancak kötü kukla bebeğin seçtiği yemeği seçiyor. bebek de bu gösterilenlerden kendine benzeyeni yani ortak seçtikleri yemeği seçen ancak kötü olan kuklaya meyil ediyor.
  yani insan bir bakıma bu şekilde ortada kendine pek de dokunmayan bir şey yok iken iyiliğe yönelen ancak kendine benzeyene daha çok yönelip diğerlerine kötülüğü reva olarak gören bir canlı olarak dünyaya geliyor, sonradan öğrenilmiş şeyleri katmazsak tabii. aslında insan, bir bakıma ırkçı olarak da doğuyor. tek yapmamız gereken bu kötüye meyil eden tarafımızı dizginleyip farklılaşmak.
  kötü olan hep olacak zira iyi olan kötülükle var olan bir şey.