glen hansard

• avrupa turnesinde yakalayıp izlediğim irlanda’nın sanat güneşi. programı çok sıkışık olduğu için yorgun olur diye düşünmüştüm neredeyse her gün farklı şehir ve ülkelerde konseri vardı ama enerjisi çok yüksekti, zaten “doktor sahneye çıkmamalısın dedi ama biz kalabalık bi ekibiz bunu yapamam dedim” dedi.
  
  konserin başlarındayken, sahne önünde ailesiyle konseri izleyen 9-10 yaşlarında bir çocuğa “sen orada görebiliyor musun” dedikten sonra çocuğu sahneye çıkarıp piyanonun yanında boş bir yere oturttu. çocuk tüm konseri sahnede oturup izledi hatta tek başına piyano çalıp söylediği şarkılarda çocuğu yanına oturtup ona da çaldırdı. konser sonuna kadar ara ara ekipçe çocukla ilgilendiler ne şanslı veletti :)
  
  gerçek bir irishman olduğu için alkol ve aşkı çok sevdiğinden bahsetti, seyirciyle tatlı tatlı sohbet etti sürekli.
  
  bir şarkısını bütün salona duyurabilecek şekilde mikrofonsuz söyledi ki hayatımda ilk kez bir konserde buna şahit oldum. günlerdir arka arkaya konser veren ve sesi kim bilir ne kadar yorulmuş biri için olağanüstü bir şey bu.
  
  sanatçıların çoğunun şarkılarının arkasına saklandığını düşünürüm. glen hansard şarkılarının arkasına saklanmayan, gizlenmeye çalışmadan hikayeleri ve duygularıyla ortada duran, dinleyenleri kendi yolculuğuna bir anda dahil eden çok özel bir insan. zaten bu yüzden o akşam sesiyle enerjisiyle güzel yüreğiyle herkesi delip geçti.
  
  başına bişey gelmeden seni canlı canlı izlediğim için çok mutluyum glenciğim, sen hep çal ve söyle, make art!