oryx and crake

• margaret atwood'dan favorilerim içinde olmasa da iyi bir kurgudur. çok uçuk bir bilim kurgu denemez aslında, yakın geleceğe dair varsayımlar üzerine gider roman.
  
  romanın yer ve zamanında gelinen noktada, kaynaklar azalmıştır. nüfus artışı hız kesmeden devam etmektedir. hayvan türleri birer birer yok olmaktadır. küresel ısınma ve iklim değişiklikleri gelmiştir, fırtınalar, seller ve bir çok doğal afet. tıpkı şimdi dünyamızın başlangıç evrelerini yaşadığı sıkıntılar gibi.
  tüm bu yoksunluklar, seçilmiş bir azınlığın zenginlik ve olanaklara el koyması, kendilerine ait korunaklı yaşam alanları inşa etmeleri ile devam etmiştir. daha çok reklam, daha az maliyet, daha çok kar ve daha çok lüks. genetik bilimi ile tanrıyı oynama.
  
  --- spoiler ---
  
  "all it takes... is the elimination of one generation. one generation of anything... and it's game over for ever." "all the available surface metals have already been mined... without which, no iron age, no bronze age... it's not like the wheel, it's too complex now."
  
  --- spoiler ---
  
  tahmin edilebilir, yüzlerce kez yazılmış çizilmiş bir konu. yalnız atwood'un farkı biraz edebi çıtasında diyebilirim. tüm bu kaos içinde ve her şeyden sonra anlatıcı "snowman" dünyaya değil insanlığa ağlamaktadır, eski aşkına ve dostuna. bağlam ve dinleyiciden yoksun, dünyadaki son adamın ağzından çıktıklarında tüm kelimelerin yitmesi bence romanı ayrı kılan, okunur yapan tema. crake'in çocuklarına ifade edemiyor, anlatamıyor olması, o eski kelimelerin bir daha anlam taşımayacak ve son kelime taşıyıcı snowman öldüğünde tamamen yok olacakları gerçeğidir.
  
  maddaddam üçlemesinin ilk kitabı.
  
  (bkz: oryx and crake)
  (bkz: the year of the flood)
  (bkz: maddaddam)