philip levine

• alabilirsin onlari
  
  ağabeyim işten eve gelir
  ve çıkar merdivenlerden odamıza.
  yatağın gıcırdadığını duyabiliyorum ve ayakkabılarının düştüğünü yere,
  tek tek. alabilirsin onları, diyor.
  ayışığı pencereden vuruyor
  ve traşsız yüzü aydınlanıyor
  ayın yüzü gibi. uyuyacak
  ikindi üstünden çok sonraya ve uyandığında beni gitmiş bulacak.
  otuz yıl geçecek ben tekrar hatırlayıncaya dek
  o anı, aniden anlamıştım her işçinin
  tam yaşamla yüzleşmeye büyüdüğü anda uyuyan,
  uyurken ölen bir ağabeyi olduğunu,
  ve onların birlikte ancak bir işçi ettiğini,
  paylaşan her zaman emek diye atan bir kalbi, sararmış
  ve çatlamış elleri, kocaman solukları yutan
  ve soran bir ağzı, şimdi bunu mu yapacağım, bayım?
  her akşam buz fabrikasında su oluğunu
  gümüşi kalıplarla besler ve sonra ben
  portakallı soda sandıklarını istiflerim çocukları için
  kentucky'nin. her dakika bir gri kamyon vardır yüklenen
  iki de bekleyen. biz sadece 20 kişiydik
  bu kadar kısa zamanda bu işi yapan ve her zaman
  yanlış giysiler içindeydik, kirden
  ve terden katılaşmış. şimdi düşünüyorum da
  aslında hiçbir zaman 20 kişi değildik.
  1948'de henry ford'un uzak amaçları için
  de la mothe cadillac tarafından kurulan
  detroit şehrinde, kimse uyanmadı veya ölmedi,
  kimse sokaklarda yürümedi veya fırın ateşini karıştırmadı,
  çünkü böyle bir yıl hiç olmadı, ve şimdi o yıl
  kayboluyor eski gazetelerden,
  takvimlerden, doktor randevularından, bonolardan,
  evlenme cüzdanlarından, şoför ehliyetlerinden.
  şehir uyudu. kar buza dönüştü.
  gölleri ve nehirleri tutan çatlamış buzlar
  sulama hendeklerinde yarışıyor. sonra parlak çimenler yetişti
  binlerce karonun kırıkları arasından
  sonra o çimenler de öldü. size 1948'i geri veriyorum.
  size ondan sonraki tüm yılları veriyorum
  gelecek yıla kadarki. bana ayı geri verin
  bir yüzün üstüne düşen donuk ışığıyla.
  bana genç ağabeyimi geri verin, sert
  ve telaşlı, geniş omuzlu
  ve tanrı'ya küfür eden ve yanan gözleriyle
  tüm eserine bakıp, onları alabilirsin, diyen.
  
  philip levine