los lunes al sol

• işsiz olmanın iki yönünü de anlatan bir filmdir bu.okul veya iş olmadığında gayet rahatım oh be denir ilk başta ama içte bir ukte yaşanır.eğlence ve sıkıntı bir arada.geri gelicek olan sorumluluğun gölgesinde ne kadar keyif alabilirsin hayattan.filmdeki karakterlerin genç olma hayallerinin tümü gitmiştir artık.filmde santa arkadaşlarını tanrıya inanıp inanmadıklarını sorar birinin cevabı "tanrıya inanıp inanmamam önemli değil onun bana inanıp inanmadığı asıl mesele çünkü asıl inanmıyosa boku yedik." diğeri ise şöyle bir şey anlatır " yuri gagarin e sormuşlar tanrıyı gördünüz mü diye. o da gördüm ve size varolmadığını söylememi istedi" . artık umutsuzluğun had safhada olduğu vakitlerdir.gittikleri bar cheers ın tam zıttıdır.insanların yüzünde hebe hebe çok mutluyuz gibi yapay bir mizah yoktur.filmde bir ken loach ciddiyeti de yoktur lakin onun kadar etkileyicidir.fazla olay geçmiyo içinde.herkesin saçma saçma sürekli konuştuğu o rahatsız edici filmler gibi de değil.herşeyin dozunu gayet iyi ayarlamıştır fernando león de aranoa.
  
  film arasında arkadaşla sigara içmek için çıkıldığında hiç ara olmamış hissi veriyo.sanki filmdeymişsin hala kaldırımda duruyosun o insanlar geçiyo yanından bir yandan.