out of exile

• arkasında ratm ve chris cornell olunca, ilk albümüyle yıllardır özlenen müzik tadını dimağlarımıza doldurunca haliyle beklentilerimiz yükselten audioslavein ikinci albümü...
  
  be yourselfi tanıtım aşamasında duydum hastası olmasam da beğendim, zira ilk albümün çıkış parçası cochisedan da delicesine etkilenmemiştim lakin albümü full 1 kere dinlediğinde insan nolursa olsun ilkinin tadını yakalayamıyor, ikinci dinleyişte the curse, doesn t remind me öne çıksa da belki de beklentilerin yüksekliğinden, ya da ilki kadar heyecanlı beklenmemiş olmasından istenen tad kulaklarda kalmıyor.
  
  sonunda like a stone var, ki klasiklerden olmuş başucumda yerini almış bir parça olsa da canlısı bir garip pek bir sevilen "and on i read" bölümüne girişte bir gitarda ton kayıyor, melodi değişiyor yavrum chris cik uyum sağlayamıyor, belki öyle çalıştılar da o unuttu diycem demeye dilim varmıyor...
  
  öyle ya da böyle soundlar sağlam, melodiler güçlü genelde lakin bundan daha iyisi olurdu be aslanlarım cümlesi geliyor içten içe...
  
  gerçi gelsinler seneye yurdum topraklarına yine giderim, yine giderim, yine giderim...