der zauberberg

• aydınlanmacı ve 'laternacı' italyan settembrini, her şeyi sürekli yanlış söyleyen frau stoehr, bütün hastaların biraz çekindiği doktor behrens (nam-i diger rhadamanth) ve diger bir cok unutulmaz karakterinin yanı sıra, beni en çok çarpan tarafı hans castorp'un zaman üzerine gitgide dozu artan bir şekilde kafa yorarak felsefe yapması - kuzeni joachim'in deyimiyle spintisieren etmesi - oldu. romanın bir yerinde castorp, yeni gidilen bir yere alışmanın ne kadar zor olduğu üzerine düşünürken şunları aklından geçirir:
  
  "... zaman hiç kesintiye uğramadan hep aynı şekilde akarsa, elimizden kaymaya başlar ve zaman duygumuz, yaşam duygumuzla öylesine bağlantılı ve iç içedir ki, bu duygulardan birinin zayıflaması demek, öbürünün de acı ve yıpratıcı bir deneyimden geçmesi demektir. can sıkıntısının kaynağı ile ilgili bir yığın yanlış düşünce dolaşır ortalıkta... cansıkıntısı denen şey, aslında, zamanın tekdüzeliğinin neden olduğu sağlıksız bir kısalmadır... alışkanlık, zaman duygusu uykuya yatarsa ortaya çıkar ve insana gençlik yılları yavaş yavaş, daha sonraki yıllar ise gitgide hızlanarak akıp gidiyor gibi gelirse bu alışkanlık yüzündendir. yeni alışkanlıklar edinmenin ya da eskilerini değiştirmenin altında yatan şey, yaşamı korumak, zaman duygumuzu yoğunlaştırmak, zaman deneyimimizi yavaşlatmak ve böylece yaşam duygumuzu yenilemek arzusudur".