down by law

• izlediğim ilk jim jarmush filmi olmakla beraber bana tom waits için ölüne bileceğini ve adamın konuşmasının bile nice şarkıdan ahenkli olabileceğini göstermiştir. film roberto benigni nin çook eylenceli halleri, tom waits ve john lurie nin tatlı çekişmeleri arasında çamurlu su gibin kayıp gitmiştir avuçlarımın arasından güzel izler bırakarak. tek bir cümle her şeye yetmiştir aslında:
  
  (bkz: i scream you scream we all scream for ice cream)..