kuş diline öykünen

• beğenmediğim bir kitap; edebiyattan, sanattan uzak tamamen politik amaçla kaleme alınmış bir roman gibi geldi bana. bitirmek için ite kaka okudum, normalde böyle bir kitap en fazla üç günümü alırdo ama bu kitabı bitirmek bir haftaya kadar uzadı.
  
  yazarın ilk romanıymış; sanırım ondan bazı kurgusal sıkıntılar vardı. çok havada kalıyordu. ayrıca darbe dönemlerine, işkencelere dair edebiyatımızdan pek çok kitabı da okudum. listeleme yapsam bekir yıldız‘ın darbe romanı ile bu romanı en sona koyarım. roman çekemedi içine; şöyle belirteyim erdal öz‘ün yaralısın, füruzan‘ın kırk yedililer, rıfat ılgaz‘ın karartma geceleri gibi romanları okuduysanız ne demek istediğimi anlarsınız.
  
  karakterler okurken işlemiyor; gülay, yavuz-caner etkilemiyor, yapay kalıyor. bunların ilişkisinin başlaması o kadar zoraki ki bana tanzimat dönemi romanından talat’ın fitnat’a aşık olmasını hatırlattı. böyle bir aşk başlatma realist gelmedi bana.
  
  yakın tarihli, tezli bir roman olarak bakabiliriz romana ama bu da pek sağlam gelmedi bana. kemal tahir gibi usta bir yazarın tezli ve tarihi romanlarını okuduktan sonra açıkcası sarmıyor. tezi ile edebiliği yedirmeyi başaramamış pek yazar; misal bunda oya baydar‘ın sıcak külleri kaldı romanı başarılıdır.
  
  edebilikten uzak ama politik doyum yaşamak isteyenlerin okuyabileceği bir roman. ben pek etkilenmedim, umarım siz etkilenip beğenirsiniz. iyi okumalar.