creed ii

• sequel yapalım derken rocky iv'un remake'i olmuş film. ilk gününde gittim, tabii ki beğendim. bir creed kadar olamasa da seyir zevki yüksek bir gişe filmi olmuş. ryan coogler'ın eksikliği hissedilse de bağımsız sinemadan başka bir siyahi yönetmenin gelmesi isabetli olmuş, coogler da producerlık yapmış seriden tamamen uzaklaşmadan. ilk film iyi bir mentorun desteğiyle sıfırdan zirveye çıkmayı anlatıyordu. bu filmde ise zirvede kalmanın ne kadar zor olduğuna değiniliyor.
  
  --- spoiler ---
  
  ivan drago ve viktor drago ikilisinin kazanmasını isteyen tek manyak ben olamam. ivan'ın şerefsizliği çok büyük olsa da adamla empati kurmamak elde değildi. hele viktor'a o kadar üzüldüm ki, babasının mirasının bütün kötülüklerini devralmış, annesi onu ve babasını terketmiş çok kötü bir hayat yaşamış. o yüzden bir yerlere gelmesini istememek imkansızdı benim için. antagonistin bu kadar kötü resmedilmemesi ve insani yerlerinin vurgulanması yeni bir seri mi gelecek diye düşündürtmüyor değil. daha fazla iş çıkar drago ailesinden.
  
  adonis ilk dövüşte babası apollo'nun tarzıyla ringe çıkıyor ve kariyeri neredeyse bitme noktasına geliyor, büyüklüğü sorgulanıyor medya ve insanlar tarafından. final dövüşü ise tam rock'ın tarzında geçiyor ve zafere ulaşıyor. rocky iv'a da acayip derecede benziyor bu yüzden.
  
  --- spoiler ---
  
  mike will made it soundtrackte süper iş çıkarmış şarkılar yağ gibi akıp gidiyor. filmin müziklerini yapan, son zamanlarda yıldızı parlayan prodüktör ludwig göransson yine hayalkırıklığına uğratmamış.
  
  hem kafa dağıtayım, hem gaza geleyim derseniz kesinlikle öneririm bu filmi. stallone creed'de oscar adaylığı çıkarmıştı ve golden globe da ustalara saygı adı altında kendisinin o performansına ödül vermişti. bu filmde de iyi ama tabii ki adaylık çıkartan önceki performansı kadar değil. yine de güzel bir yerde seriyi bırakıyor reis. dolph lundgren biraz daha öne çıkıyor, bunu diyeceğim hiç aklıma gelmezdi ama koy andrey zvyagintsev filmine döktürsün. beni şaşırttı o yüzden.