8 entry daha
  • constance marie charpentier'nin ünlü tablosu: görsel

    genç kadının halsiz kolları, bedeninin öne doğru bükülüşü, gözlerinin sabit bir noktada kilitlenişi ve bedenini sımsıkı saran şalının halsiz kollarında yankılanışı. figürün zamanın akışında donmuş bir formda betimi. buna rağmen beyaz giysisi romalı gösterişiyle (ressam roma tarihi ile bağlantı kurarak genç kadını idealize eder) onu öne çıkarır ve kendisine asil bir hava verir. bu, melankolinin dönem gereği yüceltilişine dair belirgin bir tercihtir. karanlığın ve ışığın kontrastı da bu fikri destekler.

    ve tabloda beni büyüleyen unsur figürün handiyse bir rüyadaki gibi betimidir. gözleri açık bir uyurgezer gibidir ya da. ki sol kolu uyuyan birinin kolları gibi hareketsiz görünür. karanlık ağacın dalları ise şalının dikey formunu tekrarlayan ayna-görüntüdür.

    uzun saçları topuzdur: hayata ve cinselliğe kendisini tümüyle kapatmış, desek haksızlık olur. seyrettiğimiz melankolik ancak kendisiyle meşgul olduğu içindir bu. leonard cohen şöyle demişti bir keresinde: "hiç kimseyle uğraşamayacak kadar kendimle meşgulüm." genç kadın figürü de işte bu ruh halinde gibidir.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap