ilkokul aşkı

• insanın yüreğinin en taze ve saf olduğu dönemde yaşayabileceği en güzel aşktır.
  
  o cinsel kaygılardan uzak utanmalar, karşılıklı kızaran yanaklar, hele bir de örtmeniniz de sizi yan yana oturtmuşsa nefis bi doku oluşur.
  izansız arkadaşlarınızın alaylarına sinirlenseniz bile içten içe midesel kramplarla ve aşkın mutlu heyecanıyla kavrulursunuz...
  ertesi gün okula gitmek için can atarsınız. hatta o'nun yanında hayat bilgisi öğrenmek bile bir keyif haline gelir.
  
  ta ki kaçınılmaz son (bkz: ortaokul) ve istemeden şehir değiştirmeniz sizi ayırana kadar...
  sonra onu tesadüfen nerde görürsünüz, ya da bir daha karşılaşabilicek kadar şanslımısınızdır, onu düşünürsünüz kara kara...
  belki sonsuza kadar...
  
  (şimdi neredesin ki didem?..)
  
  *yıllar sonra gelen dip not güncelleme:
  2002'de nedense yazmamışım, aslında didem'ciğimle ilkokul 3'te ayrılan yollarımız ortaokul'da kesişmişti.
  
  hazırlık sınıfına başladığım ortaokul meğersem didem'in gittiği okulmuş. tesadüfen sınıfımda da ilkokuldan suzan diye başka bir kız arkadaşım vardı ve "didem de burada!" diye bana müjdeyi vermişti.
  
  bulup çağırmış, getirmişti de, ama noldu?
  
  ben didem'i tanıyamadım. çünkü upuzun kızıl bukle bukle saçları gitmiş, benim gibi dörtgöz olmuş, bir değişmişti, ergenlik ona da kötü vurmuştu. benim o şaşkın tepkimi görünce biraz bozuldu, sonra da zaten yakın bile olmayan sınıflarımız yüzünden bir daha da denk gelmedik.
  
  zaten ben de cezamı hem didem'in soyadını unutarak hem de sadece bir sene orada hazırlık okuyup, sonra ergenliğimin baharında ankara'dan afyon'a taşınarak çektim.
  
  yani, belki de karma böyle bir şeydir?
  sonradan facebook diye bir şey çıkacağını bilsem bir kenara yazardım soyadını. gerçi fotoğrafı var bu arada, ama paylaşmam :b
  
  neyse, gıyabında özür diliyorum didem'ciğim, bak sonradan aklıma geldin de entry falan yazdım, yıllar sonra entry oy almış da güncelledim, affet de bi çay içelim, çoluk çocuğa karıştıysan da enişteyle çocuklara selamlar eheh :b