fikri mülkiyet

• fikri mülkiyet herhangi bir zihinsel çalışmanın sonuçları üzerinde her türlü kullanım hakkının mülkiyeti anlamına gelmektedir, bilginin mülk edinilecek bir nesne olarak görülmesidir. (bkz: bilginin metalaşması)
  
  sermaye, bilgiyi bir ticaret metası haline getirerek, hem para kazanımını en üst düzeye getirmeyi, hem de varlığını sağlamlaştırmayı hedefler.
  
  kapitalist sanayinin yeni sektörler temelinde dünya çapında yeniden yapılandırılması yeni sömürü modelinin temel bileşenlerinden biridir. mikro elektronik, bilişim ve biyoteknoloji sektörleri yeni ve doğal olarak yüksek kar oranları ile faaliyet yürütecek sektörler olarak kapitalist sanayinin temeline oturtulmuştur. bu sektörler kapitalist sanayinin egemen sektörleri haline gelmiş ve tüm dünya kapitalist üretimi bu sektörler ve bunların ürünlerine bağlı olarak yeniden biçimlenmiştir. örneğin, bilgi üzerindeki tahakkümlerini kullanarak, insan genlerinin, bitki ve hayvan genlerini üçüncü dünya ülkelerinden kendine uygun bir biçimde satın alıp yüksek bir karla tohum veya ilaç olarak bu ülkelere geri satarlar.
  
  sistem, fikri mülkiyeti topluma kabul ettirmek ve meşrulaştırmak için çeşitli yöntemler kullanıyor. en büyük dayanakları, kişilerin harcadıkları emeğin sonuçları üzerinde hakları olduğu görüşü. bu hakların ekonomik çıkarlara da dönüştürülebilmesinin benzeri üretimlerin devamı için gerekli olduğu savunurlar. halbuki bilgi ve düşünüş, tek bir kişinin ya da grubun emeğinin sonucu değildir. bilgi toplumsal bir üründür. binlerce yıllık insan tarihinin ortak ürünü olan bilgi, tekellerin eline bırakılamaz. kaldı ki bir bilim insanının yaptığı araştırmalar sonucu ortaya çıkardığı bir veri, o bilim adamı tarafından değil, çalıştığı şirket adına patentleniyor, sermayenin kalesine bir tuğla haline geliyor.
  
  bir de düşünsel üretimin devamı açısından fikri mülkiyetin gerekli olduğu savunusu söz konusudur. burada da paranın tek azimleyici, ön açıcı unsur olduğu kapitalist sistemin değişmezliği veri alınmakta ve sistemin mantığı bu alana da yansıtılmaktadır. doğrudur. kapitalist sistem açısından bilginin metalaştırılması ve fikri mülkiyet kaçınılmazdır. ancak sorun tam da buradadır. kapitalizmin mantığı ile insanlığın çıkarı arasındaki çelişkiler giderek keskinleşmekte, sistem kendi meşruiyetine dayanak olarak kendi kurallarından başka gösterecek birşey bulamamaktadır.
  
  fikri mülkiyeti, en çok çıkarı olan sermayeden daha fazla bir biçimde, yazarlar, sanatçılar, akademisyenler sahiplenmişlerdir. çünkü elde ettikleri küçük maddi kazanca ihtiyaçları olduğuna, bunu korumaları gerektiğine inandırılmışlardır. ve sistemin işleyişiyle, hayatlarını tek idame yöntemi olarak bu bırakılmıştır. üreten, beyin gücüyle çalışan insanlara, devletin bakıp, uygun çalışma koşulları yaratması gerekirken, geçim kaynağı sağlaması gerekirken, şu koşullarda talep edilmesi gereken buyken, yaygarası yapılan , "korsana hayır" çığırtkanlığıdır.
  
  bilim, bilgi tüm insanlığın malıdır, insanlığa karşı kullanılamaz.