y'ol

• daha sunu'su ile adamın canına okuyan sonra da kafamızı kaldırdıkça bir tane daha vuran yeni birhan keskin kitabı.
  
  bir parça:
  
  "ben seni sevgilim ben seni hep
  yüzünden geçen dalgalardan okudum
  gözlerine sevgi okudum ellerine şefkat okudum
  annen seni inkar etmişti
  aldım etime dokudum"
  
  başka bir parça:
  
  "gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum
  yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep
  ve inançlı gitmenin bir şeyi değiştirmediğine
  
  bilemem belki bu yüzden
  ben sana yanlış bir yerden edilmiş
  bir büyük yemin gibiydim.
  beni hep aynı yerimden yaralayan o eve
  yine de döneyim döneyim istedim."