ben kirke

• nefesimi kesti, çok düşündürdü, çok doğru noktalarıma dokunarak epey ağlattı beni. bir gecede bitirmek için sabahladım, ertesi gün bazı bölümleri atlayarak yeniden okudum. hemen o gün arkadaşımdan aldığım kitabı teslim edip kendime de sipariş verdim. bir gün bir kızım olursa okumasını çok isterim.
  
  okuduktan birkaç gün sonrasında bile uyumadan önce mırıldanarak kirke’yle konuşuyor, haliyle rüyamda görüyordum. hala gözlerim doluyor çok düşündüğümde. o muhteşem betimlemelerin içinde kaybolup gidiyorum. patikayı ben arşınlıyor, çiçekleri ben topluyor, dikiş makinesinin başına ben oturuyorum. kalbim adaya duyduğum özlemle sıkışıyor.
  
  kirke, aiaie’nin cadısı, kız kardeşim; hikayen içimde saklı.