ev

• norveçli yazar per petterson'un lanet olsun zaman nehrine isimli romanında, karakterimiz arvid'in annesi, danimarka'nın bir kasabasında doğmuştur, norveç'te yaşamaya başlayalı yıllar geçmiş olmasına rağmen, "evime gidiyorum" dediğinde, doğduğu kasabadaki o evi kast eder ve ne zaman içi sıkılsa, 'evine' gidecek olduğunu bildirir.
  
  bana kalırsa ev, tam olarak böyle bir şeydir. yıllar, yollar, evler değişmiş olsa da, ev derken kast ettiğimiz yer kolay kolay değişmez. öyleyse, her neresiyse evimiz gibi hissettiğimiz o yer, sabah-öğlen-akşam, üç kere: seni evsiyorum, seni evsiyorum, seni evsiyorum!