ex girlfriend

• no doubt'in, cok hizli olmasi nedeniyle zamaninda cok zorlandiklarini belirttikleri enfes sozlere sahip, enfes otesi bir sarki.
• atılan kamuoyu araştırmasında bülent ersoy tarafından coverlanması istenmiş şarkıdır
  niyeyse
• sözleri düşünülmeden dışarıdan bakıldığında, sanki eğlenceli bir şarkı gibi görünür. oysa sanki sinirden ağlamanın temposu çıkarılıp notalara aktarılmıştır. en başından itibaren kah yavaşlayıp, kah deli gibi hızlanarak, bazen kedi gibi sakinleşerek, ve yine bazen de kedi gibi tırmalayacak moda geçip delirdiğinde anlatmak istediği aslında eski kız arkadaşlardan oluşan bir listede adının olmasına tahammül edememesidir kişinin.
  
  aşkın başlamasının ilk delili bu değil midir zaten? hastalıklı bir şekilde, hiçbir mantık açıklamasına yer veremeyecek şekilde, psikopatça insan sevgilinin eski sevgililerini kıskanır. asıl acı olan, kendisine delice ispatlamak istediği o listedeki diğerlerinden farklı bir yere sahip olduğudur. ama ispat bulamayabilir, bir türlü ikna olmayabilir bu hastalıklı ruh hali içerisinde, o zaman da bir süre sonra listedeki herhangi bir ad olarak tarihe karışacağını hisseder ve kendini şarkıda olduğu gibi daha çok hırpalar.
  
  bu şarkıyı dinledikten sonra ilk akla gelen şey keşke eternal sunshine of the spotless mind'da olduğu gibi eski sevgiliyle ilgili bütün kayıtlari yok edecek bir mekanizma olmasıdır. acısız bir şekilde ilişkinin her iki tarafı da gider ve kayıtlar sildirilir. böylece gwen stefani bu şarkıyı söylerken "evet işte bu" demeyiz, kalbimize bir bıçak girmiş de içeride şarkı ilerledikçe burkuluyor gibi hissetmeyiz.
• (bkz: x girlfriend)
• sound bakımından şarkı boyunca bir çok tarzı bir arada duyabileceğiniz gibi gwen stefani'nin vokal ve back-vokalleri gerçekten kayda değerdir. etkisinde kaldığım dönemlerin en leziz çalışmalarındandır kanımca.
• tıp dilinde: ölü kız arkadaş olarak da geçmektedir.
• beni yerli rock müziğin sınırları dışına çıkaran ilk şarkılardandır. tv kanalında iyi ki denk gelmişim zamanında. klibi de pek hoş, aksiyonludur. "i'm about to give you away" dediği yerdeki basları sağlamdır.
  
  hatırlıyorum da. blue jean dergisi o zamanlar her ay bir grup kitapçığı veriyordu (sayesinde korn'u da keşfettiğim kitapçıklardan, hala saklarım the cranberries de vardı) no doubt kitapçığı da sunmuştu sanki diye hatırlıyorum. tragic kingdom ve return of saturn albümlerini keşfetmemi sağlamıştır. lakin anlayamadım, sonradan neden büdük bir gruba döndü no doubt... o iki albümle "hey baby" ne alaka şimdi...