geceye bir şiir bırak

• yağmurlar da diner moruk
  gökyüzüne bakmayıveririz bir gün
  zaten üç damla suyun bir avuç toprakla çarpımından
  doğdum ben
  bunun için çamura kestim son günlerdesen hiç bob dylan dinledin mi
  hiç dün gece dinledin mi
  şarabı rakıyla karıştırıp
  saatler moruk saatler... ne olmuş saatlere
  kurmayıveririz bir günben parmak hesabıyla bir ömür yaşadım
  yükseklik korkusundan başım hiç dik durmadı
  iğreniyorum kendimden bile bazen
  dünyadan her zamankaldırıp yakamı inerim gecenin ayıp yerlerine
  eve geç gelen adamların hüznüyle
  biz ne kötü yaşadık be moruk
  bir kuş kanatlarını dürünce rüzgarsız kalmak gibi
  o kadar yalnız, o kadar umutsuzduk
  -geçmiş zaman kipi gitmedi burda ama neysemoruk diyorum artık benimle büyüyenlere...
  ahmet erhan
• bir an sevinç duyarken, korkuyorum sonra hemen,
  haydut yıllar çalar götürür diye hazinemi;
  bir an, başbaşa kalmaktan öte bir şey istemezken,
  sonra diyorum ki, alem niye görmesin sevincimi?
  bazan, sana baka baka kendime çektiğim ziyafetle,
  doydum sanırken, bir bakışın açlığıyla ölüyorum sonra,
  senin bana verdiğin ya da verebileceğinden öte,
  ne bir şeyden zevk alıyorum, ne de çabalıyorum almaya.
  işte böyle, her gün hem açlıktan ölüyor, hem tıkanıyorum;
  ya oburca her şeyi yiyorum, ya da hiçbir şeye dokunmuyorum.
  (bkz: shakespeare)
• ben seni severim sevmesine de toplum buna hazır değil
  nükleer denemeler kyoto sözleşmesi küresel ısınma falan.
  belki sen çok küçüksün belki benim ruhum ölü
  biraz nietzsche biraz kant kafan karışmış belki
  parlıamanet'i de bozdular tutunacak dalımız mı kaldı?
  pavyonda tanıdığım bilge bir pezevenk vardı!
  kötü kitaplar okumak kötü yaşamak gibidir derdi.
  iyi kitaplar okudum bir boka yaramadı..
  
  ben seni severim aslında da düzenim bozulur diye korkuyorum
  durduk yere başımıza saçma sapan bir aşk çıkar
  sinemaya gitmeye ele ele tutuşmaya falan kalkarız
  işin yoksa çiçek al, saç tara, parfüm sık.
  küsmesi, barışması, ayılması, bayılması
  hatta eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması
  meyhanede tanıdığım gerzek bir filozof vardı!
  güzel kadınlar insanın ömrünü uzatır derdi.
  bir sürü güzel kadın girdi hayatıma
  hepsi ağzıma sıçtı..
  
  ben seni severim belki de rabbim buna hazır değil.
  her şeyin güzelini sever o ideal birliktelikler ister
  seninle benim yan yana oturacağımız çekyata
  ne ilahi adalet sığar ne de diyalektik..
  içime çöreklenmiş sığ bir sığır var benim.
  ben seni severim sevmesine de
  iş çıkarmasana şimdi ne gerek var güzelim..
  
  ali lidar @alengirli şiir
• hiçbir şeyim az olmadı senin kadar,
  ve hiçbir şeyi istemedim
  seni istediğim kadar
• bütün pencerelerde bekleyen benim,
  ve
  o çalmayan bütün telefonlarda
  aylardır konuşan da.
  kabul.
  bir kez daha yolda karşılaşalım
  onunla da avunacağım.
  adımı sesince duymaktan vazgeçtim,
  sesini duysam, susacağım.
  `yel esiyor ama
  değirmen dönmüyor.
  kuraklık bu,
  adın ekmeğe dönüşmüyor.
  
  turgut uyar
• bütün kuşlar tünedi
  göğümdeki tek kanatsın.
  
  | şükrü erbaş
• kediler raflara düşüyor baba
  kabr üşüyor, damar paslı, koma lütufkâr
  ki tedbir dahi kemik ve mutlaka kar
  yağıyor, kitleniyor bana bir terzi.
  
  seviyorum çölde çana gerek yok, mersi.
  zift çözülmüş baba derim sıyrılıyor bu taşra
  çok aşık bir polis geçse, vakit daralsa
  ağlamayın kediler
  zina
  sîna
  si.
• kardeşim
  sonu tatlıya bağlanan kitaplar yollayın bana
  uçak sağ salim inebilsin meydana
  doktor gülerek çıksın ameliyattan
  kör çocuğun açılsın gözleri
  delikanlı kurtarılsın kurşuna dizilirken
  birbirine kavuşsun yavuklular
  düğün dernek yapılsın hem de
  susuzluk da suya kavuşsun
  ekmek de hürriyete
  kardeşim
  sonu tatlıya bağlanan kitaplar yollayın bana
  onların dediği çıkacak
  eninde de sonunda da...
  
  nazım hikmet ^*
• biz ki istanbul şehriyiz,
  seferberliği görmüşüz :
  kafkas, galiçya, çanakkale, filistin,
  vagon ticareti, tifüs ve ispanyol nezlesi
  bir de ittihatçılar,
  bir de uzun konçlu alman çizmesi
  914'ten 18'e kadar
  yedi bitirdi bizi.
  
  ikinci bap
  kuvâyi milliye destanı
  nâzım hikmet
• yüzümü bulutlara kaldırıp
  dua eder gibi mırıldanıyorum
  kuşlarla, otlarla yıkanıyorum
  rüzgarla, ilkbaharla
  güneş gözkapaklarımı ısıtıyor
  ah! güvenilmez ilkbahar güneşi
  rüyada mıyım, gerçek mi bu
  hem var gibiyim, hem yok gibi
  bir güney kentinde, bir kıyı kahvesinde
  başakların sonsuz salınışı
  burada, kendimle başbaşa
  ömrümü böylece tamamlayabilirim
  bir kuşu dilinden hiç öpmedim
  belki bir gün öpebilirim
  belki bir gün rüzgar olurum ben de
  eserim başakların üzerinden
  kalbim bir yaz gününe karışsın isterim
  bir kuş cıvıltısında doğmak için yeniden
  
  ataol behramoğlu