hamilelik

• yemeğin yanında bile içmekten geri durmadığın çaydan durduk yere tiksinmektir. "bir daha hiç içemeyecek miyim acaba?" sorularıyla cebelleşirken orada burada ikram edilen, burnunun dibine sokulan çayların kokusunu almamak için dua etmek ve içemeyişinin insanlarda uyandırdığı şaşkınlığı görmezden gelmeye çalışmaktır. "yok, severim aslında. yani normalde ama..." diye başlayan olası cümlelerin yanından dahi geçmek istememektir. hamileliğini açık ettiğinde gelecek olan onlarca soruya hazırlıklı değilsindir çünkü. hele de yaşından küçük gösteriyorsan her şey gerçek bir işkenceye dönüşebiliyor. (bir mağazada kıyafet alırken mecburen söylediğim hamileliğim karşısında mağaza çalışanı bana ünzile muamelesi yaptı. açıktan vah'ladı, dizini dövmediği kaldı. 28 yaşında olduğumu, rahat olması gerektiğini söylediğimde ise şoklara gark oldu. şimdi kadının yaşadığı onca duygu değişimini kaldıracak halim var mı benim? siz susun, kadınlar kulübü tabiriyle hamiş olanlar söylesin!)
  daha sayardım da uykum geldi. iyi geceler...