• üzerinizden büyük bir yük kalkmışken henüz bir iş bulmamışsanız silkelenip kendinize geldikten sonra aslında hiçte hafif olmayan bir yüktür. (bkz: ben ne yaptım)
  • istifa etmenizle, yeni işinize başlamanız arasındaki o kısacık tatlı zamanlarda hissedilen enfes bir duygudur. üzerinizden tonlarca ağırlık kalkmış gibi rahatlar, uçar, konar, kimbilir belki de hep o düşlediğiniz tatili yaparsınız. sonra zaten yeni bir işe başlamanın gerilimi saracaktır ruhunuzu...
  • bir aksam, herkes ciktiktan sonra esyalarinizi toplayip, bilgisayarı da bosalttiktan sonra ertesi sabah ise gitmemek ve telefonlara cevap vermemek vardır bir de...aylarin birikmis ofkesi ve yeni is bulmus olmanin keyfiyle daha hafif ve eglencelidir.
  • alismadik bunyede ifrazat yapar. zira sen kovmuyorsun ben istifrag ediyorum.
  • bahsi geçen hafiflige uyarak, özgürlügümü satin aldim bir keresinde.. patronla kavga edip hadi bana eywallah bu günü torunlarima anlatacagim diyerek eve döndüm.. sonuç: evet istifa etmenin dayanilmaz hafifligi vardir, ben bunu hissettim..

    (bkz: ani anlatmak)
    (bkz: her seye ragmen pisman degilim)
  • istifa etmeniz anlik bir sinir krizi olusmamis da daha iyi sartlarda yeni bir is bulmaniz sebebiyle gerceklesmisse, ancak bu kosullarda hafiflik yaratacak bir durumdur. aksi taktirde taksit gunleri yaklastikca bu hafiflik kendini pismanliga birakabilir*
  • 9 yıl daha yaşayamayacağım keyif.
    ancak elbette bu hayal kurmama engel değil.
    remzi kitabevi tarzı (iç mekanı daha ferah olmak üzere) bir kitapçı açıp bütün gün mesaide kitap okumak mesela.
    ya da en sevdiğim kitapları evimde, huyumu suyumu bilen bilgisayarımın başında tercüme etmek gibi.

    39 yaş ertelenmiş hayalleri yürürlüğe koymak için çok geç değildir umarım.
  • iki defa denediğim ancak sadece ilkinde başarılı olabildiğim hadise sonucu yaşadığım inanılmaz hafiflik duygusudur. ilk işimden istifa ettikten sonra, ki bu istifam kabul edilmemiş ve ben o yeri bir akşam üstü kaçarak terk etmişimdir, inanılmaz bir mutluluk ve hafifleme hissetmiştim. içeride bıraktığım 1 aylık maaşım umrumda bile değildi ve kesinlikle pişman olmamıştım bu kararımdan.

    ikinci denememde ise patronun odasına istifa etmek için girdikten sonra maaşımı ikiye katlayarak çıkmanın bir hafifliği vardı üzerimde.

    buradan çıkarılacak sonuç şu; istifa iyidir. arada bir yapmak gerekir.
  • efendim şimdi siz siirt köy hizmetleri niteliğinde bir şirkette çalışıyorsunuz. hergün saat 6 da kalkıp söve söve işinize gidiyorsunuz. aslında fizikman ordasınız; ruhen hâlen evde. derken bir talih kuşu kafanıza sıçıyor; real madrid niteliğinde bir şirketten bir teklif alıyorsunuz. bir aylık maaşınız çalıştığınız şirketten alacağınız tazminatın iki katı. üstelik de yükseğe çıkartılıyorsunuz. karar vermek için bir düşüneyim demiyorsunuz tabi. ertesi sabah gidiyorsunuz ve.....
  • aylardır planlanan o anın gelmesiyle artık dışarıda gördüğünüzde suratına bakmaya tenezzül etmeyeceğiniz, tek değer yargısı para olan, cahil, sizi meslek ahlakınızın dışına çıkmaya zorlayan, yalana sevk eden o adamı artık görmeme özgürlüğünün verdiği mutluluktur. belki kanatlarınız yoktur ama yine de bir süre ayaklarınız yere basmaz hatta ülser tedavisi görüyor olmanıza rağmen yediğiniz acı soslu patates kızartması midenize dokunmaz.
hesabın var mı? giriş yap