kadıköy'ü özlemek
-
80'leri özlemektir.
kadıköy'e gitmeye, sokaklarında dolaşmaya, mekanlarında nefes almaya, eski ruhunun kokusunu hatırlamaya, güzel bir dostla/sevgiliyle kahve içmeye, pratikte hiç bir mani olmadığı halde; yakın geçmişimizde persona non grata ünvanı kazanmış bir iki yüzle karşılaşmamak için kıyıda kalmayı tercih etmektir.
özlemek güzeldir belki ama kadıköy'ü özlemek yenilmişlik halidir. -
üniversite hayatıyla beraber avrupa yakasının keşmekeşiyle tanışılmasının ardından, lise hayatının tamamının sokaklarında ve kafelerinde geçirildiği yuvayı özlemektir. barış manço'nun evini, moda'nın sakinliğini, bahariye'nin kendine özgülüğünü, nargilelerin orada bir başka olan tadını, küçük orijinal dükkanları, baylan'ın çikolatasını, sahafların kokusunu özlemektir.
-
o'ndan önce ve o'ndan sonra kadıköyle uzaktan yakından hiç alakası olmamış birisi için; kadıköy'de yaşananları özlemektir; o'nu özlemektir...
-
edirne'de ıssız bir biçimde kendikendime demlenirken içimde yaşadığım histir. özledim be sözlük
-
bahara ait bir pazar gününde, haldun taner sahnesi'nin önünde cepte nestle damak ile sevgiliyi beklemektir. (bkz: istanbul seni seviyorum)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap