3948 entry daha
  • 35. bölümde metin ve ali'nin kavga ettikleri sahne ve sonrasında metin'in iç acıtan şu sözleri çok özel;

    metin; "anne niye bana hep abimin küçülenlerini giydirdiniz? niye bana kimse değer vermiyor? niye bir gün gelip de birisi sormuyor senin bir derdin var mı oğlum diye? he? ben bugün anladım abimin bana değer vermediğini. sonra fark ettim ki aslında hiçbir zaman değer vermedi o sadece yanına bir arkadaş arıyordu, beni seçti işte. ama kötü olan ne biliyor musun? insanın içini acıtan şey. beni buna inandırdı şerefsiz ya! ben gerçekten abimin beni sevdiğini düşünüyordum."

    feyza-- "olur mu öyle şey? seni tabii ki de seviyor.

    metin-- "hayatta bazı cümleler vardır feyza, kurulmaması gereken cümleler... duyduktan sonra kulağından gitmeyen cümleler. tekrar tekrar her seferinde dönüp duruyor insanın beyninde. duyduğun için değil demek ki bir süredir bunu düşünüyormuş dediğin için insanın içini yakıyor. o böyle düşünüyormuş ama benim haberim yokmuş. benim abim beni kardeşi değil yancısı olarak görüyormuş be feyza"

    dış ses hanım-- "başkalarına gösterdiğimiz hoşgörüyü neden en yakınımızdakilerden esirgeriz. sevdiğimiz birinin hatasını bağışlamak neden bir yabancıyı affetmekten daha zordur?...

    belki de hayattaki en zor şey insanın kendini affetmesidir. kader bizi kardeş yapar kardeşimizle arkadaş olmaksa bizim seçimimizdir. kardeşlik hiçbir zaman bitmez ama arkadaşlık metin ve ali için o an bitmişti.

    ayrılık öfkeyi ve kini azalttıktan sonra insan yalnız kaldığını fark eder. yalnızlığın en acı veren hali de budur. halen sevdiği birinden ayrılan kişi ister istemez unutulduğunu düşünmeye başlar. hüzün ve pişmanlık tüm benliğini sarar, aklı kendine düşman olur. ikiye bölünecek kadar yalnız kaldığını hisseder insan...

    ve aşk bir gün kardeşlikle tanışmış. aşk kardeşliğe sormuş, demiş ki "ben varken sana ne gerek var?" kardeşlik cevap vermiş, "sen gittiğinde ben güldürüyorum." he bir de ne olursa olsun kardeşler özür diler... ve abiler özür beklemez"

    ablalar da beklemez. "ve eğer ali o talihsizliği yapmasaydı birbirlerinin değerini asla anlamayacak, karşılarına çıkan en ufak zorlukta birbirlerini terk edeceklerdi. ne olursa olsun başlarına ne gelirse gelsin birbirlerinden kopmadılar."

    böyle sahnelerde hep içleniyorum. her hatamda her kötü anımda "ne olursa olsun kötü bir şey yapmış olsan da ben senin yanındayım. asla kendini yalnız hissetme" diyen bir kardeşe sahip olduğum için şükrediyorum. evet bazı cümleler vardır duyulmaması gereken... bazıları da vardır ki duyulması elzem olan... duyduğunuzda ömür boyu sizi güvende hissettiren. ve bazı talihsizlikler bu yüzden başa gelmelidir. gelmelidir ki bu sevginin ve kardeşliğin kıymetini bilelim...
  • kartal ve mafyalar efsane benim için. şu mafyalara bi film çekselerdi, çok güzel olurdu.
152 entry daha
hesabın var mı? giriş yap