su

• “sular akar, yağmurlar yağardı
  gölgem dahi ıslanmazdı
  ya da gölgeme kadar sırılsıklam
  su, hayattı
  hayatta kaybolmuştum
  sularım çekilmesin... sularıma gel...”
  
  hayatta tesadüf yoktu veya murphy hepimizden çalışkandı.
  “bir yer duydu, bir gök duydu, su duydu...”
  diyordu cem karaca bu satırları yazarken. kimselere duyuramadığım bir iç dökmesi.
  duyulmak isteyen susmaz oysa.
  susmaya alışmışım...
  susamaya alışamadım.