tiyatro sporu

• kendi sitelerinden:
  
  """
  1977’de alberta, calgary’de keith johnstone tarafından geliştirilen tiyatro sporu fikri, hararet yaratan ve seyirci tepkisi çeken profesyonel güreş müsabakalarında kullanılan tekniklerin johnstone tarafından gözlemlenmesiyle icat edilmiştir.
  
  tiyatro sporu; oyuncuların iki takıma ayrılıp her iki takımın da seyircilerden alınan çıkış noktalarıyla çeşitli “shortform” adı verilen kısa turlar oynayarak birbirleri ile müsabaka etmesi mantığına dayanır. her turun sonunda takımlara seyirciler tarafından puanlar verilir ve gösterinin sonunda bu puanlar toplanır. ortaya bir galip ve bir mağlup çıkar ya da her iki takımın da puanları eşitse gösteri beraberlikle sonuçlanır.
  
  mahşer-i cümbüş ve diğer hayalhane gruplarının(sürç-ü lisan, ehl-i keyf, ani etki ters tepki, mevzu bahis) yaptığı bir tiyatro sporu gösterisinde spontane düşünme ve canlandırma, yanılsamayı kırma, kara mizah, ironi gibi unsurlar esastır. özel bir kostüm olmadan oyuncular gündelik kıyafetleri ile sahnede yer alırlar. çıplak sahne oyuncunun ve seyircinin hayal gücü ile şekillenir. seyirci oyuncudan kopuk, karanlık salonda görünmez silüetler değil oyuncunun her an dokunabildiği, hissettiği ve onun gücünden yararlandığı sahne arkadaşıdır. tiyatro sporu gösterisi seyirciyle birlikte bir “oyun” un oluşturulmasını sağlar.
  
  tiyatro sporu, bir müsabaka olmasına rağmen, klişelerin ve esprilerin oyunun niteliğini düşüreceği yönünde bir felsefeye sahiptir. önemli olan karakterleri yaratmak, spontane ve işbirlikçi öykü anlatımıdır. komiklikler ve espriler öykünün gidişatını bozucu, bunun yanı sıra hem işbirlikçi çalışmayı hem de sahne oluşturmayı engelleyici olarak görülür.
  johnstone tarafından öğretilen diğer bir yöntem ise sahnede ilk önce karakterleri ve arka planı belirleyen bir “ortam” hazırlamaktır. bu ortam hazırlandığında bazı çatışmalar ve kurnazlıklar(oynamalar) öne sürülmelidir. bu yönteme göre bir sahne her zaman daralabilecek bir “olasılıklar çemberi”ni içermelidir. “olasılıklar çemberi”, doğaçlamacıların oyun içinde mantıklı bir şekilde ortaya atabileceği çeşitli öneriler demektir. bir sahnenin başlangıcında her şey mümkündür fakat birçok öneri oluşturulduğunda ve sahnenin gerçekliği net bir şekilde tanımlandığında olasılıklar çemberi daralır ve doğaçlamacılar önceden kurulmuş olanla tutarsız görünen önerilerde bulunarak olasılıklar çemberinin dışına çıkmamalılardır.
  
  bir “tiyatro sporu” gösterisi asla tekrar etmez. her şey o oyuna ve o seyirciye özeldir. bu sebeple her oyun birbirinden farklıdır.
  """
• güzel bir oluşumdur,
  
  fakat seyircilerden konu alma kısmı acayip uzun sürmektedir. konuları seyircilerden isteyen kişinin beğendiğini seçmesi en uygun olanıdır kanımca. nitekim diğer türlü oyunun yarısı seyirciden konu toplamayla geçiyor, izleyicinin teri soğuyor.
  
  ek olarak en dandik oyunlara bile kullanıcının (50 üzerinden) 40 verdiği olaydır. ya 40 ya 50 oluyor nedense. aynı olay çghb'da da görülebilir. gerçekçi olalım.
  
  (bkz: gerçekçi ol, imkansızı iste)