trabzonluların çakma milliyetçiliği

• trabzon'a giden herkesin rahatça farkına varabileceği olay.
  
  ortamlarda asarız, keseriz diye gezen adamlar her yeri araplara satmışlar.
• arap şeyi, parası yani, görene kadardır.
• para ile değer biçilebilecek milliyetçiliktir. o yüzden çokta şey etmemek lazım.
• vatan sevgisi ona hizmetle ölçülür.
• tek yaşadıkları gerçeklik hamsidir. geri kalan her şeyleri çakmadır. en çok milliyetçiliği de istanbul'da yaşarlar mesela. istanbul'da bi trabzon sevdaları tutar bu charların. siktir git memleketine dersin ama çoktan araplara parsellediği için yalan dünyasında yaşar işte...
• tarih bilgilerinin bittiği yerde trabzonluların çakma milliyetçiliği başlar. çünkü böylelerin tarih bilgisi ancak osmanlı'nın parlak zamanlarıyla sınırlıdır. bunların bahsettiği atatürk'ün ilkesi olan milliyetçilik değil, kafatasçılık, ırkçılıktır. birçoğunun kanında türk kanı dahi yokken yalandan milliyetçilik yapanlara hayranım, büyük irade, yalan söyleyebilme gücü ve adanmışlık istiyor.
• hiç şaşmaz. birisi bir değerden çok fazla kafa ütülüyorsa bilin ki o konuyu suistimal ediyordur.
• trabzonlular iki şeye körü körüne bağlıdır. biri para diğeri trabzonspor. gerisi faso fiso.
  
  (genelleme sevmeyen biri olarak söylüyorum. genelleme değil bu hepsi için geçerli cidden)
• şehirde fenerbahçe bayrağı görseler ortalığı birbirine katarlar fakat araplara, arapça vaizlere, arapça tabelalara ses çıkarmazlar.
  
  kimse kusura bakmasın size her yer trabzondu, artık trabzon bile değil.
• arapların tümü fenerbahçeliymiş diye söylenti çıksa bir tanesini barındırmazlar orada.
  
  çok güzel oluyor böyle günler aslında. milliyetçiyim diye geçinenler nasıl vatanı satıyor, milliyetçi geçinenlerin her fırsatta vatan haini dediği insanlar nasıl vatanın istikbalini düşünüyor gün yüzüne çıkıyor.