• tam bir hafta önce erasmus sebebiyle en sonunda yaptığım, yıllardır hayalini kurduğum şey. kaldığım yer mülteci kampı gibi türk kaynıyor olsa da insana verilen değer, yaşam tarzları, birbirlerine olan saygıları, vatandaşlık bilinçleri ve tek tek saymaya kalksak sayfalarca sürecek daha bir çok şey tahmin ettiğimin çok çok daha ötesinde ve fazlasıyla insanca. daha şimdiden geri dönecek olmak çok koyuyor be sözlük. umarım temelli buralara göçebileceğimiz günler de yakındır.
  • korkuyorum.

    artık bu ülkede yaşamaktan korkuyorum. başıma bişey gelecek, ailemin sevdiklerimin başına bişey gelecek diye korkuyorum.

    her gün binbir duayla dışarı çıkıyorum, devletin bizi koruyacağına dair güvenim yok. işin en içler acısı olanı ise devletin kendini korumaya bile mecalinin olmaması. memleketin altını üstüne getirdiler, her gün bayraklarımız ayaklar altında eziliyor, yakılıyor, atatürk büstleri yıkılıyor, devletin okullarını, belediyelerini, otobüslerini yakıyorlar, ses eden yok, karşılık veren yok. aynı olayları gezici tayfa yapsaydı polisin ne yapacağını hepimiz biliyoruz. peki şuan etrafta doğru düzgün polis gören var mı? devletin, kişisine olayına göre davranmasından nefret ediyorum.

    korkuyorum çünkü artık can güvenliği yok bu memlekette. metrobüste giderken kafama bir molotof atılmayacağının, üst geçitten geçerken bir tankerin çarpmayacağının, bankta otururken otobüs çarpmayacağının, dışarıda gezerken bomba patlamayacağının garantisi yok artık. kendi memleketimde rahat yaşayamamaktan dolayı üzgünüm.

    ülke git gide yaşanılmaz bir hal alıyor, günlük saçma telaşları bile unutuyor insan. her gün daha da kötüye gidiyor hayat.

    gitmek istiyorum, sevdiklerimi de alıp gitmek istiyorum.

    bu şekilde mutlu olmadığım, korktuğum bir ülkede yaşamak istemiyorum.
  • 8 sene evvel gerçekleştirdiğim eylem.
    not: hiç de pişman değilim.. hele de bugünleri gördüğümde!
  • sakın 3 günlük roma tatilinize benzer sanmayın. işi bilenlerle konuşmadan gazla hareket etmeyin. sonra çok ağlar ve dahi alkolik olursunuz.
  • "kimsenin hakkını yemem ama kendi hakkımı da yedirmem" diye düşünüyorsanız sanırım yapmanız gereken şey. çünkü siz hiç haberiniz olmadan dahi tabi olduğunuz vergilendirme sistemi ve iş kanunu ile en baştan bir güzel sömürülürsünüz. artık başkasının hakkını yeme kısmı da karakterinize kalmış. ya kalıp bu devranı değiştirmeye uğraş kardeşim ya da hakikaten git, zira burası yaşanacak yer değil burada ancak mücadele edilir.
  • bir secimdir. kimi bilincli yapar bunu, kimi bilincsiz.

    turkiye'den bir baska ulkede yasamak icin cikacaksaniz iyice arastirin, ogrenin. sosyal haklariniz ne olacak, saglik sistemi nasil, tahmini ne kadar para kazanacaksiniz ve o ulkede alim gucunuz ne olacak, iyi hesaplayin. ilerde aile kurdugunuzda nasil bir hayat sureceksiniz tasarlayin. oyle "ben biktim gidiyorum lan" derseniz hic dusunmediginiz zorluklarla karsilasabilirsiniz, bunlarla basa cikamazsaniz evet gkb'nin dedigi gibi cok aglarsiniz. zaman zaman cok pisman olabilirsiniz ama aldanmayin, gececek.

    avrupa'ya gitmek isteyenler icin soyluyorum; bireysel yasama, disiplin ve kurallar silsilesine kendinizi hazirlayin. kalifiye elemansaniz insan gibi yasayacak para kazanma olasiliginiz yuksek ama zengin olmayi beklemeyin. yabancilik hissini yasayacaksiniz ama entegre olup bunu asmak da sizin elinizde. gideceginiz ulkenin dilini en az orta seviyede ogrenmis olun.

    bir de en onemlisi yurtdisinda yasamayi ogrencilik zamaninizda edindiginiz tecrubelerle sakin kiyaslamayin. avrupa'da ogrenci olmak ve calisan olmak cok farkli seyler, hem sosyal hem de ekonomik acidan. eglenceli ve rahat gecen ogrencilik ardindan, ise girdiginizde cok daha bireysel bir ortamda olacaginizi unutmayin. tatilde gecirdiginiz zamanla hele hic kiyaslamayin.

    danisip fikir edineceginiz, size yol gosterecek kimseleri gercekci olanlar arasindan secin ki size pembe hayaller kurdurtmasinlar. 1-2 sene yasayip donen kimselerin degil de, gittigi yerde tutunabilmis, duzen kurmus kisilerin onerilerine kulak verin.

    iyi dusunun, iyi tasinin. nereye gitseniz, ne kadar huzurlu olsaniz da geride kalanlari ozleyecek, turkiye'de herhangi bir sey kotu giderse haberlere kilitlenip uzuleceksiniz bunu bilin.

    bir de giriste pasaport polisi "neden geldiniz?" diye sorarsa "burada yasamaya geldim" diyin.

    haydi yolunuz acik olsun!
  • devam eden kargaşa ve buhrana rahmen ülkeyi bu orospu çocuğu akitlere ve faşist kürtlere
    bırakmamak için tercih etmeyeceğim yöntem.
  • son birkaç aydır sürekli düşündüğüm, düşünmenin ötesinde planladığım şey.
    seneye yapabileceğim eylem.

    maalesef.
    (bkz: bize huzurla yaşayacak ülke bırakmadınız!)
  • geride bırakmaktan korktuğum tek bir şey var.
    o olmasaydı siktir olup gitmek öyle kolay gelirdi ki.
  • bölücü şerefsizlerin bir an önce yapması gereken şey
hesabın var mı? giriş yap