uçak korkusu

• çocukken uçakla seyahat etmeye başlamış, elimden gelse üç saat uzaklıktaki ailemin evine bile uçakla gidecek biriyken iki gündür bünyemde peydah olan korku. her şey iran'da düşen uçakla alakalı bulabildiğim her şeyi okumamla başladı, sonra malezya, sonra çin, sonra birgenair derken şu an uçaktan deli gibi korkuyorum ve bir hafta sonra istanbul'a gidip dönmem lazım. bilet de alındı, otobüse de binemem, midem bulanıyor :/
  en iyisi bugün yürümeye başlayayım, arada koşarsam falan belki haftaya istanbul'a yetişirim.
• olmayan korkudur.
  
  sizin uçak korkusu diye bahsettiğiniz, aslında düşme korkusudur.
  
  yani helikopter korkusu,balon korkusu,zeplin korkusu diye bir şey yoktur. uçağı görüp de korkan var mı? sanmıyorum.
• bir zamanlar bende de vardı. iş için gitmek zorunda olduğum güney kore seyahatinden sonra (12 saat) bir anda korkumu yendim. hatta sonrasında zevkli gelmeye başladı. bu durum tamamen psikolojik. korkacak birşey yok.
• 2012 falandı sanırım antalya’dan ankara’ya dönecektim ama kardan ana yolların bile kapandığı bir dönem. düşün ankara afyon yolu bile kapalı o gün. antalya da kar yok tabiki ama öyle bir rüzgar varki 90 kiloluk beni bile uçuracak. uçakta tam akşam 19 gibi falandı. zaten ufaktan gerilirim her binişimde, yine bindik en arkalardayım ,uçak körükte duruyor ama durmuyor bildiğin durduğu yer de sallanıyor. dedim nasıl kalkacak bu rüzgara karşı denize düşsek bari diyorum :) neyse güzel kalktı ama sanki tarlada traktörle gidiyoruz paldır küldür yalnızımda herkes yusuf yusuf . sonra 3 yıl binemedim. pilot olan sınıf arkadaşım olasılıkları anlatınca korkumu yendim .
• fena halde olan korkudur. hatta ileride inşallah hicaz' a (hacca) gidersem otobüsle gidicem^*.