uriah heep

• deep purple için made in japan neyse, uriah heep için de 'live 1973' odur. tam tekmil bir şölendir. şovun açılışını yaptıkları sunrise'ı, sweet lorraine'i ve yaklaşık 12-13 dakika süren gypsy'yi, herhalde hiç bir zaman bu kadar güzel yorumlamadılar.
• (bkz: lady in black)
• (bkz: july morning), (bkz: gypsy queen), (bkz: shadows of grief) her harddiske lazım şarkıları
• haziran 2008'de wake the sleeper isimli yeni albümü piyasaya sürecekler. mick box, albümle inanılmaz gurur duyduklarını söylemiş ve uriah heep hayranlarının bu albümü grubun en iyi albümleri arasına koyacağını temenni ediyormuş. merakla bekliyoruz..
• 70'lerde deep purple'la kıyaslanabilecek derecede kaliteli albümler yapmış ingiliz topluluk. gariptir burda pek bilinmezler. doğu avrupa ülkelerinde halen çok popülerler. zannedersem bulgar radyolarının özel bi sevgisi var guruba. zaman ve trendlerden bağımsız olarak mütemadiyen çalınio. unutmadan, şanslıysanız arada cumartesi sabahları eksende yakalayabilirsiniz kerataları. tutun kaçmasınlar!
• bu adamların ömürleri deep purple'a öykünmekle geçti. purple ne yaptıysa bunlar da onu yapmaya çabaladılar, yapabildikleri ölçüde. son albümleri "wake the sleeper"ı bir dinleyin,
  bu kez de steve morse'lu, don airey'li (jon lord'lu demiyorum, dikkat) deep purple'mış gibi yapıyorlar. çok alemler.
  
  *
  
  yıllar sonra gelen eleştiriler üzerine yıllar sonra gelen zorunlu ekleme : friedrich engels "tarihte büyük adam"ın tanımını yaparken, "büyük adam'ı olduğu yerden kaldırın, büyük bir boşluk oluşur," diyor aşağı yukarı. aynı ölçüyü müzikte de kullanabiliriz. rok müziğinin tarihi yazılırken hangisi ortadan kalkarsa büyük bir boşluk oluşur? uriah heep mi, deep purple mı? bir topluluğu (ya da bir sanatçıyı) değerlendirirken engels'in "büyük adam" kuramından yararlanmak kuşkusuz daha sağlıklı sonuçlara varmamızı sağlayacaktır diye düşünüyorum.
• 70'lerin ilk ve ikinci yarısı ayrı takılan gruptur. ilk dönem etkileyici şarkılar ve bütün olarak kalite kokan albümlere imza atarlarken ikinci dönem daha ortalama işler yapıvermişlerdir. özellikle salisbury, the magician's birthday boş şarkı içermeyerek uriah heepin büyüklüğünü gözler önüne sererken 5-6 yıl sonra kaydettikleri innocent victim hayli ortalamadır! 70-75 arası üstün havayı pek koruyamamışlardır fakat bir otoritenin dediği gibi 3. sınıf jethro tull müziğine de indirgenemez müzikleri..bu bağlamda kariyerleri inişli çıkışlıdır the park ve sunrise gibi şaheserler döneminde çıkıvermiştir. salisbury da dikkat çekici progressive nağmeler tınlar kulaklarda. 70'lerin sonunda ise daha bir deep purple gibi gider uriah heep...gider de gider...
• out on the street gibi aşmış bir şarkıya imza atmış efsane grup.
• bugun paskalya atraksiyonu olarak leipzigde abuk sabuk bir alışveriş merkezinde mediamarkt'ın önünde imza günleri vardı. hayat gerçekten bazen çok absürd olabiliyor.
• büyülü heavy metal olarak adlandırıyorum. yuria hiip, mor... bird of prey diye bir şarkıları var. dinlemeyin!