vanitas vanitatum

• hiçliklerin hiçliği
• hiçliklerin hiçliği anlamına gelen latince bir kelime bütünü. schopenhauer'ın 'okumak, yazmak ve yaşamak üzerine' kitabında rast gelmiş bulunuyorum. schopenhauer kitabında diyor ki
  
  "yapıp ettiklerinin meyvesi insanın önünde eskiden olduğundan çok daha çabuk beliriyor. heveslerinin beyhudeliğini, arzularının meyvesinin inkisardan başka bir şeye gebe olmadığını görmek, dolayısıyla öyle uzun boylu ılgımlara, seraplara uğramadan vanitas vanitatum* demek bugün eskiden olduğundan çok daha kolay.
  arthur schopenhauer- okumak, yazmak ve yaşamak üzerine
• kutsal kitap'ın ecclesiastes bölümünden latince bir alıntıdır.
  
  william makepeace thackeray, vanity fair'i bu alıntıyı vererek ve kendini kukla oynatan bir adama benzeterek, şu sözlerle bitirdi.
  
  ''ah vanitas vanitatum, which of us is happy in this world? which of us has his desire? or having it, is satisfied? come children, let us shut up the box and the puppets, for our play is over.''
  
  ''dünyada her şey nafile. hangimiz mutluyuz bu yeryüzünde? hangimiz istediğini elde edebiliyor? ya da elde edebildikten sonra hoşnut olabiliyor? gelin çocuklar, kuklaları kutuya kapatalım; çünkü oyunumuz bitti.'' mina urgan - ingiliz edebiyatı tarihi.
• hayatın geçiciliğini ve beyhude oluşunu anlatan söz.
• (bkz: vanitas vanitatum sed omnia vanitas)
• lat. kibir.
  
  (bkz: vanitas)
• vanitas vanitatum: latince hiçliklerin hiçliği demek. uhrevi bir amaca yönelmemiş, sadece dünyevi menfaat ve uğraşlar için kullanılırmış. ve o dönemde bir çok konuda telaffuzu kolay kolay mümkün olmazmış. yani istisnai bir kullanım alanına sahipmiş. sanal bir dünyanın sanal sefasının sürüldüğü şimdiler için ise kullanmak, hem örneklerin fazlalılığı hem de manasına hakim olunsun olunmasın herkesin her tabiri kullanabilme pervasızlığı sebebiyle fazlasıyla mümkün görünüyor.