• bazen fiziksel şartlar, bazen ise duygusal nedenlerden dolayı hissedilen, amansız büyük acı. çaresizliğin ta kendisi.
  • insana en azından "keşke" yerine "iyi ki" deme fırsatını verir.

    vedalaştığın insanı son kez gördüğünü bilemediğinden söylemeyi geciktirdiğin, ihmal ettiğin, aklına bile getirmediğin şeyleri söyleyebilir, "son bir" diye başlayarak yapmak istediklerini yapabilirsin. bu kimine göre "allah belanı versin" kimine göre "seni seviyorum" demek için bir fırsat, kimine göre son bir kez sımsıkı sarılmak kimine göre suratına tükürmek için eşsiz bir şanstır..
  • son round olduğunun bilincinde olmak ve bu round a hayat karşısında 1-0 önde başlamaktır. insanın rüyasında, rüyada olduğunu fark etmesi ve ona göre davranması gibidir. yarın yoktur, "ne diyecek" veya "ne olacak" yoktur. sadece yapılacak olan vardır. son hamleyi yapıp sahneyi terk etmektir.

    son sahnedeki eylem kin kusmaysa problem yoktur ama, ilan-ı aşk olacaksa o vakit ciddi bi risk vardır. son sahnede karşıdakine seni seviyorum deyip de "ben de seni" karşılığını alırsanız boku yemişsinizdir. geçmiş olsun.
  • facebook'un icadı ile o büyü de bozulur. yıllardır görülmeyen, ara sıra akla gelen bir staj arkadaşınızı facebook'da bulduktan, mesajlaşıp, msn adreslerini aldıktan sonra, msn'de onun da o sıradanlaşma ve zamanla selam bile verilmeyen kişi olma aşaması, o bir daha göremeyecek olmanın tadından daha kötüdür.

    aklıma gelmişken, amına koyim feysbuk.
  • (bkz: ölüm)
  • aslında bilgisayarı kapatmaya gelmiştim. herşeyim hazır montum, berem giyindim tam çıkıyordum. 4-5 yıldır belkide en çok vakit geçirdiğim, konuştuğum, içtiğim, dertleştiğim, müzik yaptığım insanla yollarımı ayırmaya gidiyordum. tesadüf bu başlığı gördüm. insan yakın bir arkadaşını hayatından çıkartmak istediği zaman bunu yapması ne kadar zormuş bunu anladım. sözler, bakışlar, duruşlar hazırladım. birazdan hepsini sunacağım ve tüm bu geçen 5 yılın üstüne kocaman bir çizgi atacağım. son bir vedayla arkadaşlığımızı bitireceğim. aynı okuldayız illa birbirimizi göreceğiz, ama son konuşmamız olacağı için bir görüşme de diyemeyiz. yani onun bendeki anlamıyla bu onu son görüşüm olacak. bir yandan üzüntü, bir yandan yaşananlar geliyo ne ohh diyebiliyorum ne de üzülüyorum. ama herşeyin eskisinden farklı olacağı kesin...
  • bir kere yaşadım bu olayı. sevgilimdi kendileri,ayrılmıştık. ama bağ bir türlü kopamıyordu.arkadaş ayağına görüşüyorduk hala. 2 yılın sonunda son bir görüşme yapıp bunun böyle gidemeyeceğini söyleyecektim. konuşmayı yaptım biraz çabaladı ama ben kesin kararlıydım. en sonunda o da pes etti,gözleri doldu,sustu. o an baktım dikkatlice ona. belki daha önce hiç bu kadar dikkatli bakmamıştım yüzüne. tüm çizgilerini hafızama kaydetmeye çalıştım. zira onu sonsuza kadar son görüşüm olcaktı.( ben öyle zannediyordum)
    sonra ne mi oldu? dayanamayıp bir süre sonra tekrar görüşmeye başladık 2,5 yıl ayrı kaldıktan sonra. son 4 yıldır kesintisiz beraberiz ve haziranda evleniyoruz.
  • harbe giden sarı saçlı çocuk söyler. söyledimi çok güzel söyler. dünyalar tatlısı canımcım müzik adamı.

    (bkz: her eve lazım)
hesabın var mı? giriş yap