• dogruluk payi olan onerme. ama hayatta her birey yapabilecegi, verebilecegi kararlardan sorumludur.
    sadece anne-babayla bitseydi olay, kusaktan kusaga refah devam ederdi, veya imkani olmayanlar sonradan zengin olamazdi
  • doktorlar bu çocukların arasında büyük bir yer teşkil eder. küçüklükten beri "doktor ol bak şöyle olur, böyle olur" diye büyütülüp psikolojik baskı ve manipülasyon ile bu mesleği seçer çoğu doktor. ailesinin vadettiği şeylerin büyük bir yalandan ibaret olduğunu fark ettiğinde ise iş işten hala geçmemiştir, başka mesleğe yönelebilme şansları da vardır ancak vizyonsuz aile baskısı yüzünden ona da cesaret edemezler.
  • kesinlikle doğru tespit. diğer okumuşları da buna katabiliriz aslında. örneğin mühendislik okumak tıpa göre daha zordur ama karşılığını alamazsınız.

    doktorları da anlıyorum, o kadar çalış, derece yap, 6 sene ezberle, sen doktorsun gazıyla oku... mezun olunca hiçbir şeysin. ne saygınlığın var, ne paran.. bunu yavaş yavaş farkedince de iş işten geçmiş oluyor, sinirli ve mutsuz bireyler oluyorlar
  • babam gamsız mı yoksa vizyonsuz mu arada kalıyorum. ikisi birden olabilir:)
  • halinize şükredin. en azından üniversite okumanız için çabalamışlar.
    çocuğunu hiç okula göndermeyen, küçük yaşta kocaya veren babalar var.
    onların evlatlarını düşünün bir de.
  • memur olman için seni teşvik ederler. köyden çıkmış lojistik filosu sahibi olan adamı değil, okuldaki öğretmenin sefil hayatını sana hedef koyarlar.
  • tek vizyon şu herhalde "okuyun okuyun memur olun kuzum" zamanında zamanında eli kalem tutan herkesi memur yap "başkasının emir almam, alamam" diye memur olma sonra gel ahkam kes öğüt ver.
  • fakir ana babanin cocugu olmakla karistirilmamasi gereken seydir. ben de isterdim 6-7 yasindayken piyasadaki butun otomobillerin kac motor oldugunu, kac bastigini, kac model oldugunu ezbere bilmektense bi fransizca ögrenmis, bi keman calmayi ögrenmis olmayi. fakirdik ama, yoksa biz de bilirdik özel okula gitmeyi.

    (bkz: urfa'da oxford vardı da biz mi gitmedik)
  • neden sadece doktorlar feryat ediyor anlamıyorum. bütün memurlar sefalet içinde yaşıyor. aynı ilçede bir kurum amiri işe arabayla gidip gelemiyor, kontak çevirmeye korkuyorum diyor. kaymakam, savcı maaşıyla borçlanıp sıfır araba alamıyor. ancak sadece doktorların sesi çıkıyor ve bütün memurlar greve katılmadıkça başarıya da ulaşamıyacaklar.
  • başlık ile girilen entryler neden alakasız? neden doktorluk konuşulmuş devamlı anlayamadım. bir ebeveyn çocuğuna doktor mühendis ol diyorsa vizyonlu kültürlüdğr bana kalırsa. ne ana babalar görüyor duyuyoruz gündüz kuşağında
hesabın var mı? giriş yap