yvonne rainer

• çokyönlülüğüyle asap bozan amerikalı sanat kadını. dans, koreografi, yazın, sinema onda. ‘60’lı yıllarda el attığı bu alanlardaki yenilikçi ve çalışkan duruşuyla yer edinip ‘90’lara kadar new york avant-garde’ının anahtar kişilerinden biri olmayı başarıyor. sanata alakası, küçük yaştan itibaren aldığı drama dersleri ve martha graham’ın okulunda takip ettiği dans etüdleriyle yeşermiş. genç kızlığında kader kendisini merce cunningham’la buluşturup, uyuşturunca, judson dance theater kurulmuş ve modern dansta sonradan epey anılacak çalışmalar start almış. yvonne ve kumpanyası, ’62 - ’70 arası amerika ve avrupa’nın her karışında dans etmiş. yedinci sanatla flörtü ise, bu performanslarının içine kısa filmler sokmasıyla başlıyor. stan brakhage, kenneth anger gibi sinemacılara ilgisi kabarınca, kendini o deneysel sinema sathında buluyor. lezbiyen cinselliği, göğüs kanseri, menapoz, ırkçılık, ihanet gibi hafif feministik dertlere, tuhaf bir mizah katmak: yedi tane filmden oluşan sinemasının kabaca tanımı bu. şimdilerde whitney museum of american art’ın independent study program’ında ders veriyor; zeitgeist films ise, dvd’lerini “maya deren’den sonra avant garde ondan sorulur” sloganıyla satıyor.
• no manifesto
  yvonne rainier (1964)
  
  no to spectacle.
  no to virtuosity.
  no to transformations and magic and make-believe.
  no to the glamour and transcendency of the star image.
  no to the heroic.
  no to the anti-heroic.
  no to trash imagery.
  no to involvement of performer or spectator.
  no to style.
  no to camp.
  no to seduction of spectator by the wiles of the performer.
  no to eccentricity.
  no to moving or being moved.
• (bkz: film about a woman who)
• (bkz: journeys from berlin/1971)