• mumkunse zanzibar veya izlanda. lutfen bu entariyi pozitif editleyeyim.
  • 2022 türkiye si bana anı yaşamayı öğretti. maksimum bir yıl dostlar fazlası zarar gibi geliyor. hayallere zarar yani. ülke hayal kurmaya bile izin vermiyor çünkü.
  • paranın dibine vurmuş, o ülke senin bu ülke benim gezerken* hayal değil gerçek olacak on yıl sonra tekrar görüşürüz.
  • ölü.
  • göremiyorum,
    şu 1 sene geçsin sonrasına bakacağız.
  • mezarda inş
  • 51 yaşında olacağım dışında hayatımın yarınlarına dair hiçbir öngörümün olmayışı gerçeğiyle yüzleştim başlığı görünce.

    ineceğim durağı kaçırmış gibi, hayatımın çok kritik bir bölümünde uyuyakalmış gibi, tam duyamadığım için bir soruya rastgele "evet" cevabı vermişim de o cevap neticesinde bir şeyler değişmiş ama ben hiçbirini bilmiyormuşum gibi.

    2033'te görüyorum kendimi, gerisi flu.
  • 10 yıl sonrasımı? türkiyede yaşadığınızı unutuyorsunuz. bırak 10 yılı 10 ay sonrası bile planlanamıyor bu ülkede.
    kalplerden geçen derseniz o çok istediğim terası olan evlerden birini alıp terasta atmosfer bağımsız motor projemi denemek, çalıştığında -ki muhtemelen gece 2 gibi olur- korkunç bir gürültü le karşı binanın çatısını yıkıp geçmişken çalışıyooooooor diye bağırmak istiyorum.
  • "umarım hayatta ve türkiye'de değil," diye yanıt verebileceğim bir soru cümlesi.
  • assos'tan fethiye'ye uzanan ve ege'nin doğası ve tarihiyle bütünleşmek için çıktığımız uzun bir yolculukta; doksanlar pop müziklerin çaldığı, yanımda oğlum, arkada köpeğimiz, bagajda kamp malzemeleriyle birlikte; çocuğuma rüzgarı tutmayı ilk kez o gün öğreteceğim beyaz bir amarok'un içinde. tabii o zamana dek birine aşık olursam bu sahneye bir kişi daha ekleriz.

    sevgiler.
hesabın var mı? giriş yap