• bir dansın varsa bir dilin olmayabilir, hiç dilin olmayabilir. bir lisan bir insan - o kadar; bir dans bin tandans, bir tür adolesans, bambaşka bir ambiyans, ve dahi beni benden diverjans - onu gördük.

    ha, biz de çok sinirlendik ama, o sıcak bira kısmına, şebnem dönmez ve türevleri güruhuna n'apsın kadıncağız...

    (bkz: hepimiz budapeşteliyiz)
  • hafta içi olması itibari ile izleyicilerinin yaş ortalaması açısından düşük olduğu gözlemlenen konser.

    geç başlaması biraz sinirleri bozsa da grup familiar feelings ile muhteşem bir giriş yaptı konsere. roisin murphy hayatta görebileceğimiz en rüküş giysi ve takılarla çıktı sahneye (boncuklu ve üstüne yapışan bir giysi, üstüne korkunç siyah-beyaz-pembe desenli bir mini elbise, pembe sivri burun-topuk ayakkabılar, kalın altın zincir vb). ama bu kombinasyon bu kadar mı batmazdı gözümüze. kadın bir bütün olarak bir karizma abidesi şeklinde şarkılarını söyledi.

    roisin murphy'nin harika sesi ile kendimize geldik, konserde şarkı seçimleri bile ilgili beyinlerin dikkatini dağıtmaya yetmedi. durağan bir konserdi. son albümlerinden şarkıları seslendirdiler çoğunlukla. klavyeci boşuna zorladı şirinlik* yapayım derken çünkü roisin odak noktası idi. ve harika bir solistti. zaten kendine özgü dansını konserde gösterme fırsatı oldu. evlere memnun bir şekilde dağıldık.

    son olarak: ben de roisin murphy gibi dans etmek istiyorum.
  • hayatımda gördüğüm en iyi performanslardan biriydi. asıl bayanımızın amuda kalktığı ve klavyecinin şeberdiği anlar görülmeye değerdi. roisin murphynin sesi süper ötesi çıkıodu ve inanılmaz şekilde hiç sıçmadılar.
  • her ne kadar mol0ko sahneye çıkana kadar sıkıntıdan geberdiysek de roisin murphy olağanüstü sesi ve karizmasıyla sildi süpürdü kasvetimizi.
    ayrıyetten 'ecs. atalım,patlayalımmm'sloganını benimsemiş bir grup saçma insanın varlığı, ucubelikler sergileyerek abidik gubidik danslar etmeleri de gecenin bombalarındandı.
  • her ne kadar playlist secimleriyle esas izleyiciyi tatmin edemeseler de sahnedeki eglence doyurucuydu. "rameses, colossus" bagrislariyla gitigimiz konserde artik duymak istemedigimiz yegane parca sing it backin de uzuun bir versiyonuyla vedalastik molokoyla.dr whovari kiligiyla da beni aldi cocukluguma goturdu muhtesem sesli roisin abla! zaten konserin 10uncu dakikasinda bulundugum ortami ve yanimdaki insanlari unuttum. cektigim yuzlerce foto arasindaysa poster olmaya aday onlarcasi basilmayi bekliyor.
    (bkz: olene kadar moloko)
  • gözlerimi sevgili roisin 'den alamadığım konser.
    ayrıca hala gözümün önünde olan konser. o ne kostümler o ne edalar. matador musun kardeşim?
hesabın var mı? giriş yap