• içerisinde bulunduğum, türk erkeğinin büyük bölümünü oluşturan boy ortalaması olmakla birlikte uzun boylularda böyle sikko bir düşünce yapısının olduğu kanaatindeyim. mesela bugün metrobüste inanın hiçbir şekilde rahatsız edici bir eylemde bulunmadığım, sadece metrobüs şartları sebebi ile kapı açıldığında çok az sıkışmak zorunda kaldığımız için saçma salak ezici hareketlerde bulunan, omuz hizasına geldiğim götü kalkık bir orospu çocuğunun omzuna sağlam bir sol geçirdikten sonra, uzun boylu olduğu için götünün kalkması ve orospu çocukluğu yapmaması gerektiğini hissettirdim.

    yapmayın arkadaşlar, erkeklik göstergesi değil bu tarz şeyler. hele ki bir başkasını ezmeye çalışmak kesinlikle erkeklik göstergesi değil. ne güzel sikilmiş hayatlarımızı biraz daha anlayış içerisinde paylaşmaya devam edelim işte. hiçbirimiz mutlu değiliz zaten o leş durum içerisinde bulunmaktan.

    son olarak (bkz: el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu balyoz sanırmış)
  • tercih etmediğim durum.
    dayak yememek varken ne gerek var.
  • önemli olan işlevidir. şunu bir türlü anlatamadık gitti.

    örneğin bruce lee'nin boyu 169-170 cm'dir.
  • (bkz: no one tosses a dwarf)
  • eğer mevzu kavga etmekse, normal olanı zaten kavga etmemek olmalıdır ama kavga etmenin kaçınılmaz olduğu bir durumda kaldıysanız, kimse de karşısındakinin boyuna posuna bakmaz. ya dalar, ya da gözü yemiyorsa kaçar.

    eğer antrenman amaçlıysa, herkesin kendi boyuna göre birini bulması kendisini geliştirebilmesi açısından daha doğru olur.
  • ayni zamanda yasca da buyukse hic yapilmayacak eylemdir.
    universite yillarinda eski focada rakili balikli bir ortamda yan masayla cikan gereksiz gerginlikte bana 1.60 boylarinda (belki daha da kisa) benden en az 5-6 yas buyuk bir eleman denk geldi.
    butun kavga hevesi, o anlik dunyayi yakabilecek sinirim uctu gitti.
    bizim elemanlar sivas kangal gibi digerlerini bogazlarindan isirmaya calisirken ben haksiz rekabet sebebiyle abi gel ayiralim su salaklari dedim.
    aydinlandim resmen.
    karsimdaki tifil da evet kardesim haklisin dedi.
    bence o benden daha fazla aydinlandi.
    bingildagina cekic gibi yumruk indirme sansim varken vurmadim.
    muyluyum.
  • sinir anında ne uzun boylu babayiğit adamın, ne de kısa boylu çelimsiz adamın ne yapacağı, o deli kuvvetine ereceğini kestiremezsiniz. benim bir arkadaşım var, endüstri mühendisi, halim selim, o kavgaya kadar hiç kavgasını veya sert atışmasını görmemiştim ve bu arkadaşım 165 boylarında çelimsiz sayılabilecek bir arkadaşım.

    bir kere gözünün döndüğünü gördüm ki 180 boy ve o zamanlar 110 kilo civarı kilomla ben, arkadaşımı adamın üzerinden alamamıştım. bu işte boy pos, teknik çok önemli olsa da, o anki sinirin de en az bunlar kadar etkili olduğunu zannediyorum.

    diğer bir hususda internette, şurada burada denk geldiğim kadarı ile, bu kısa arkadaşlar, eğer zibidi takımından falansa, dezavantajlarını kapatmak için, genelde en azından bıçak falan taşıyorlar, onun için de dikkatli olmak gerektiğini düşünüyorum.
  • (bkz: rey mysterio jr)
  • benim konuya tavrım, bana kafa tutuyorsa kendi belasını arıyordur, arayışı sona ersin şeklinde oluyor. dolayısı ile boyla kiloyla değil bu işler, hak edene hakkını vermek lazım. ama kuvvetle muhtemel ikinciyi vurmam.
  • karaciğere, testise veya dalağa hiç sağlam darbe almamış ve tek hüneri uzun bacaklı olması olan yazar beyanı. uzun boylu biriyim ben de ama ankara sokaklarında çok şey yaşadım. hiç boya bakmıyor o işler biliyor musun ? karşında cüce değilse eğer gayet canına ot tıkayabiliyor. dengeni bozup seni yere indirdikleri zaman uzun boy da kalmıyor zaten.

    kuvvet, hız, esneklik, tecrübe ve teknik önemli meselede. boy çok sonradan önem taşıyor. bir de meselenin emanet boyutu var ki, hiç girme o işlere. bir yumruk yedi diye karşısındaki mermi manyağı yapan adamlara şahit oldum. ya da çok hızlı bıçak kullanan. sen götünü kaldırana kadar karın içindeki organlarını boşaltırlar.

    dikkat yani.
hesabın var mı? giriş yap