ağacın savunması

• mahkeme kitap'ın üçüncü savunması
  
  çok şey gördüm beni kesen
  adamın yüzünde, oradan
  öğrendim. şişşşş sus.
  boşluğa konmuş, dala,
  budala karga, uyandırma.
  
  çekilmek imkansız, saklandım
  diyelim, tarih denen tarhana
  çorbasından
  
  çok olaylar olmuştu, şişşşş sus.
  hatta öyle dendi, bunları ağaç
  bilir, başka hiçbir şey bilmez ağaç.
  yalnız ağaçlar uzun ömürlü
  ağaçlar.
  
  bir ağaçtan bile daha iyi durup
  bekleyen abdülhamid mesela,
  uzun ömürlü, ölümü ta 1918,
  yalnız ceviz köyü'nü kuran
  anadolu'dan uzakta.
  
  bu ceviz yayılıyor yayılıyor,
  kubbesi böyle bütün dünyayı
  tutuyor. şişşşş sus. karın altında
  suskun harabelerden uzak.
  
  insanın büyüme istikameti de
  ağaca benzer hakim bey,
  kümbet gibi dikilir. ne var ki
  ağaç sabit, insan gezegendir.
  
  tohum ağaç olduktan sonra
  kaybolmuştur hakim bey,
  gasptan korkmayacak kadar
  mülkiyetten uzak.
  
  o daldaki, gaybet-i efkar,
  o dili yok, o tasarımsız,
  şişşşş sus, o araya giren
  düşünceleri savmak için
  hızlı hızlı dua etmekten uzak.
  
  öyle duruyor bakıyor bakıyor sonra
  unutuyor iki kere kendini kesmişti
  eskiden ağaçlar kesildi mi biz de
  kökleri çıkarır evde yakardık
  su dolar kocaman çukurlara
  
  bir adam sabah gölgemi çitle
  çevirmişti, ağaçları seven o şair
  bunu yazmıştı.
  
  gitmedim, hala buradayım,
  şişşşş sus. uçmasın.
  belediyenin kaydından da
  düştüm. biyografisinin ipini
  kimseye bırakmayanlardan uzak.
  
  birleşmiş milletler 1945,
  cia 1947, israil 1948.
  şişşşşşşşş, sussss.