akrabasız bir hayat

• şahsım adına bir nevi kızıl elma, bir nevi megali idea.
• dedikodu yapan yok borç isteyen yok olur olmadık zamanda eve gelen telefon eden yok. ne kadar huzurluyum anlatamam.
• huzurlu bir hayat olsa gerek. tatmak nasip olmadi.
• en tatlı uykularda sokacak bir akrep olmamasıdır. huzurdur, esenliktir, güvenliktir.
• hep istediğim hayat, yalnız yaşasam bile sağdan soldan bir şeyler çıkıyor.. sonra vicdan yapıp konuşmak zorunda kalıyorum...
• bazen akbabasız bir hayat gibidir
• evvelden anne baba kardeşten oluşan çekirdek ailem, dayı, amca ve teyzeden oluşan ufak bir akraba topluluğumuz vardı.
  
  ne zaman ki önce anne ve babam kaza nedeni ile, iki sene sonra da kardeşim hastalıktan öldü, etrafta akraba da kalmadı.
  
  anne - baba cenazesinde yine bir iki akraba vardı gibi hatırlıyorum ama kız kardeşimi mezarlığa götürdüğümüzde bir belediye görevlileri, bir de tek tük arkadaşım vardı. bir zamanlar bizim evden çıkmayan kuzenler, dayılar, amcalar ne hikmetse toz olmuşlardı.
  
  hala da bilmem ne yaparlar ne ederler?
  
  evet gençler tanım olarak benim hayatım akrabasız bir hayat. facebookta fotomun altına oo ne kadar büyümüşsün, annenlere selam yazan akrabalarım mevcut değil, ama bazen insan bir eksiklik hissediyor. en çok akrabam zincirlikuyuda. gidip bazen onlarla konuşup hayattakileri şikayet ediyorum.
• (bkz: hayal ettiğiniz hayatı yaşamakla meşgulüm)
  
  kafa siken kimse yok.
• vizontele'den deli emin'in şu sözünü hatırlatmıştır:
  
  aslında piç olmak iyi bir şey hocam! bir kere hiç akraban olmuyor, bu çok iyi bir şey..
• face den fışırdamasınlar yeter.
  insanı fotoğraf koyarken;
  bilmemgiller ne diyecek diye düşündürmeseler iyi insanlar aslında.
  
  edit:imla+bilmemnegiller yazamamisim
  +bu aralar akrabalar pek durgun face de yoksa onlarda mı burada?