• bugün markette gezinirken bi’ baba oğulun arasında geçen diyalogda duyduğum soru cümlesi.

    markette gezinirken yanıma bi baba oğul geldi ürünlere bakıyorlardı ve bana mesafe olarak yakın oldukları için konuşmalarına kulak misafiri oldum.

    çoçuk 12-15 yaşlarında falandır herhalde ve babasına dönüp “baba bi tane de 6’lı soda alalım mı?” dedi. babası “oğlum daha yumurta, yağ falan alıcaz para yetmez” dedi. çocuk da “zaten artık hiç başka bişey istemiyorum oyuncak falan, yemeklerden sonra içeriz” gibi bişeyler söyledi tam hatırlamıyorum. o anda başımdan aşağı kaynar sular indi. biz çocukken action man, nutella vs ıvır zıvır için ailemize istekte bulunurken, çocuk babasından kıçı kırık soda istiyor ve babası “para yetmez önce yumurta falan alalım” diyor.

    neyse sonuç olarak babası en sonunda “asit zararlı oğlum zaten” falan diyip çocuğu geçiştirdi ve almadılar. çocuk da nasıl koca yürekli bi adamsa boynunu büktü ve ısrarcı o-la-ma-dı.

    marketten çıkıp eve geldim ve bu olaydan çok etkilendim. beynimden vurulmuş gibi oldum, o babanın ve çocuğun ses tonlarını duymanız lazımdı beni anlamanız için. ekonomik verilerden falan bahsetmemize gerek yok, ben bireysel olarak o çocuğu bu şartlar altında yaşattığımız için kendi adıma utandım, üzüldüm…

    edit: “kederleneceğine ısmarlasaydın” falan diye mesaj yağdıran arkadaşlar var. ulan baba o durumdayken adamı daha da zora sokup soda mı alıyım?

    edit 2: hâla konuyu siyasetin içine çekmek için kıvranan arkadaşlar mesaj seferberliğindeler. bu başlıkta siyasi parti ya da kişi isimleri yok. insanlığınızı bari siyasete bulaştırmayın be arkadaş…
  • bu insanları fakirliğe mahkum eden ne kadar şerefsiz varsa bir gün hesap vermesi dileğiyle.

    akşam akşam boğazıma bir yumru oturtan başlık.

    edit: ben de asgari ücretli bir çalışanım. hatta geçici çalışanım. öyle bütün bir sene her ay kuş kadar maaşı alabilecek bir işim yok. sağda solda iş çıkarsa gidiyorum.

    benim kazandığım bu para bana dahi yetmiyor. hiçbir şeyime yetmiyor. neredeyse 30'uma geldim hala anne baba ile birlikte yaşıyorum. niye? zevkten değil elbette. kira yok, fatura yok, gıda yok. tüm bunlara yok dediysem katkı sunmuyor değilim tabi.

    fakat ben bu yaşta bir insan olarak alnımın teri ile kazandığım parayla yaşamaya kalksam yaşayamam. ev tutamam. fatura ödeyemem. yemek yiyemem. evliliği, çoluğu çocuğu zaten geçtim.

    bu haysiyetsiz iş bilmezler sadece maaşlarımızdan etmediler bizi. hayallerimizden, geleceğimizden, ailelerimizden ettiler. yaşamanın benim için bir artısı yok şu anlık. "yarın öleceksin sakın arabana binme" deseniz, o arabaya binebilmek için geceleyin uyku uyumam. gözümü kırpmadan basarım marşa.

    tek arzum bizi bu hale koyan ne kadar siyasal islamcı, torpilci, avantacı şeref yoksunu varsa ceza çektiklerini göreyim. göreyim ve öleyim.

    edit2: arkadaş, yazmayayım diyorum da olmayacak. suskun kalamıyorum. ne burası böyle inci sözlük mü? belki 30 tane aklı evvel "fakirler çocuk yapmasın" önerisinde bulunmuş. aklınıza hiç mi insanların sonradan fakirleşebileceği düşüncesi gelmiyor? şu akp döneminde ülkenin yarısı orta direkten yoksulluğa düştü. hali vakti ortalama bir çift iken yaptıkları çocukları 10 yaşına geldiği zaman fakirleşmiş olamaz mı insanlar? bak iyi düşünün. basit bir denklem bu. sizin zihniyetinize göre bolluk dönemindeyken yaptığı çocuğunu yokluk dönemindeyken terk mi etmeli insanlar?

    artık şu sözlüğe bir istiklal mahkemesi şart yahu. kafası belli bir düzeyde çalışmayan uçurulsun lütfen.
  • nass diye bağırıp kuru zıplattık ki rekabetçi kurla ihracat rekorları kıralım. çin olalım.

    o yüzden soda içmesek de olur. 3’e katlanan elektrik faturasını ödeyemesek de olur. götümüz donarken ucuz ekmek için kuyrukta beklesek de olur. arabaya benzin alamasak da olur. doğalgaz faturasını ödeyemeyip üşütüp hasta olsak da olur. çocuğa soda alamasak da olur. enflasyon %110 olsa da olur.

    ihracatçılarımız yüksek kurla rekor kırıyor, zenginliklerine zenginlik katıyor, yeni yatlar, katlar satın alıyor. biz açlıktan ölsek de olur.
  • babalık dünyanın en zor zanaatidir. maalesef ülkemizde bu durum daha da zordur.
  • asıl olay çocukların şımarıklık lüksü bile elinden alınmış, kendi çocukluğuma bakıyorum market alışverişlerinde istediğim abur cubur alınmadığı zaman olay çıkarırdım çünkü çocuk olmak bunu gerektirirdi, olayların farkında olup, maddi durumunun farkında olup tamam demeyi değil.
  • böyle durumlarda empati yapmak en iyisi, siz o baba olsaydınız o dialog üstüne birisinin size soda ısmarlaması nasıl karşılarsınız ? çocuk bu durumdan nasıl etkilenir ? böyle şeyleri düşünmek gerek.
    sonuc olarak bizi bu hale getiren ülkeyi yönetemeyenlere yazıklar olsun.
  • mavi vatan yiğenim, terörle mücadele yapıyoruz, her masada varız, suriye, fetö, dünya lideri ülke olmak kolay değil, osmanlı bi günde kurulmadı, soda da içmeyiverin, bakın saraylarımız hastanelerimiz var, köprülere adamı çift yönlü diktik geleni geçeni. evet.
  • sonra da türk insanı her şeyden şikayet ediyor; hiçbir şeyi beğenmiyor deniyor. bir baba düşünün oğluna oyuncağı geçtim, istediği içeceği alamıyor. bir çocuk düşünün babasından soda istiyor. ama babası alamıyor. hayata bak be.
  • dostum akşam vakti yorgun argın işten çıkmışım, sözlüğe bakayım da kafa dağıtayım derken kafam gerçekten dağıldı. yani buna benzer şeylere daha önce de şahit olmuşumdur. hatta fakirliğin dibine vurduğum ve yolda 5 kuruş aramışlığım bile olmuştur. ama gene de çok etkiledi. umarım çok zaman geçmeden, çok geç olmadan artık bazı şeyler değişir de insanca yaşayabiliriz.
  • zor zamanlarımızda, çocuğum bir şey ister de alamam diye onu hiç bir yere götürmek istemiyordum. o babaların annelerin ne yaşadığını çok iyi anlıyorum.
hesabın var mı? giriş yap