• biliyorum sayıyla ifade edilemeyecek, değer biçilemeyecek kadar çokşey sayılabilir bu konuda. ancak benim için, peder beyin yaptığı en büyük fedakarlık ne arabasını bana vermesi, ne maaşının yarısını bana gönderip okutması, ne göğsümün kıllarını yolmaya varacak kadar samimi olmasıdır. benim, sevecen ve de ailesine bağlı bir adam olmamın temelinde peder bey yatar, aynı zamanda bir öküz olmamı da ona borçluyum.

    efenim sadede geleyim;

    vaktiyle yağmur sularının sellere dönüştüğü, sapsarı, sisli, puslu kısacası bombok bir anadolu şehrinin çamurlu sokaklarında belki de ilk kez babamın avucunda ısınan elim ve burnumda sallanan sümüğümle dolaşmaktayım. ülkenin sıkıntılı yılları o yıllar, yokluk diz boyu! evimizin pencerelerinde gazete kağıtları var, sobada köyden getirdiğimiz kavak odunları yanıyor. babam bir takım demliği 3 taksitle aldığını anlatır hep ki çok ilginç gelir.

    her neyse, bir müddet sonra bir dükkanın camından asılan bir bağlama gördüm. henüz telli çalgılar şemalarım çok gelişmediğinden ona gitar dedim ve isterim deyu tutturdum. babam onu bana alamazdı. kıt kanaat geçinen bir memurun o yıllarda elleri perdelere erişmeyecek, 4-5 yaşındaki çocuğa gitar alma lüksü yoktu. almadı da zaten. mesele o değil.

    ağladım zırladım, sümüğümü kazağımın koluna silip kızarttım burnumun ucunu. eve gelip düşmüşüm sıcak sobanın başında uykuya. uyandığımda saat akşam 9-10 sularıydı ve trt1'de henüz başlayan yahut biten bir programın jenerik müziği çalıyordu. canım bir ezgi hem de.

    kafamı çevirdiğimde yanımda tam da benim boyuma göre, beyaz, allı pullu, telli bir gitar duruyordu. elime alıp trt'de çalan müziği çalar gibi yapmaya başladım. keyfini çıkardım gitarımın, o ezgiyi ben çalıyorum sandım.

    babam, uyuyunca unutur dememiş, eh alamayacağını da biliyor. çocuğunun gönlünü kırmamış. gitmiş -şu buzdolaplarının falan içinden çıkan straforlardan alıp gitar gibi kesmiş, eski bir radyonun bobin tellerinden teller takmış, annemin çember kenarlarına diktiği renkli pullardan da süsler yapmış üstüne ben uyurken. en yaratıcı kısmı ise, o zamanlar küçük kaplarda satılan sarelleleri yemek için verilen -bilenler bilir- plastik kaşıklar olurdu, onlardan bir tane de pena yapmış gitarıma. hem de ben uyurken!

    sonradan hevesimi alıp kırdım o gitarı belki ama benim için çok önemli bir hatıradır bu. ailemi seven, ailesine bağlı olan ben'i yaratan etkenlerden biridir bu anı.

    gelelim öküzlüğüme;

    lan ben yıllardır hiçbir enstrümanı çalamıyorum. sıranın üstünde darbuka çalmaktan başka yeteneğim yok! üniversitede falan karılı kızlı bir ortamım olmadığı gibi çok sevdiğim şarkıları hep dinlemekle yetinmek zorunda kaldım.

    la baba o zaman az düzgün bi gitar alaydın şimdi belki bir müzisyendim be!

    şaka şaka...
    herşey için sağol!

    herşey için...
  • eğer türkiye'de yaşayan bir babaysa 25 yaşını bitirmiş ve işsiz olan çocuğunun aylık 213 tl tutan sağlık sigortasını ödemek.
  • ben yakında baba olacağım ve babamın aslında hiç yaşamadığı ve yaşatmadığı duyguları kızıma yaşatacağım.bir baba çocukkende babadır çünkü.
  • bence en önemlisi her durumda,en kötü şeyi de yapsa evladının arkasında olduğunu hissettirmesidir.
  • vatan sevgisi ve ahlak vermesi en önemlisidir.
  • sağlığına dikkat etmesidir. varlığına her zaman ihtiyaç duyan bir evlat için yaşadığı her bir gün, dünyaya değer.
  • az önce dışarı çıkan ve bugün aldığı oyuncağı kırıldığı için ağlaya ağlaya gelen kızımın yanaklarımda bıraktığı ıslaklığı, hıçkırırken kızmadın di mi baba demesi , yaşlarını silerken boynuma sarılması. yakarım bu gezegeni senin saçının teline
  • 21 gün içinde iki göz ameliyatı için torna atölyesini satması, annesinin beşi bir arada altınını bozdurması, faizlerin boru gibi girdiği bir dönemde bankadan kredi çekip ameliyatları murat öncel'e yaptırması, ameliyatların başarısız olması, kendisinin patronken işçi olması ve bir kez dahi bundan hayıflanmaması.

    olayın 1994'te geçtiği düşünülürse varın siz hesap edın ne badire atlattığını.
  • evlat sevgisini haketmek.
  • neler yapmaz ki...

    father and son story

    koskocoman insanları hatta kolay kolay ağlamayan şahsımı ağlatmıştır efenim . izlemeden önce mendillerinizi hazırlayınız.
hesabın var mı? giriş yap