cahit ökmen

• tevfik fikret lisesi edebiyat hocalarından biri.
• şimdiye kadar tanıdığım en kendi dünyasında yaşayan, yaşayabilen bu yüzden de çok imrendiğim insan. şiir kitabı vardır, ama öyle hemen buldurmaz kendini, aramak gerekir..
• her bir seyi unutan biricik edebiyat ogretmeni -bir gun kahvaltı sofrasında kendisini de unutacak diye korkuyorum, soru isaretli hazine sandiklarinin yegane sahibi, bir sakin ve uzaktan da olsa cok sevdigim insan...
• her an biseyler dusunuyomus, kafasında biseyler cozumluyomus izlenimi uyandıran, belki de izlenimden ote, gercegini yansıtan, ankara tıfılın tarzı farklı hocalarından. kendisiyle sınıfca bi turlu kurmayı beceremedigimiz iletisim yuzunden, dogru duzgun tanıma fırsatı elde edemedigim, bazen aklıma geldikce de gercekte nasıl biri oldugunu merak ettigim, bi zamanlar benim de dersime girmis olan edebiyat insanı.
• eski kol dersi ogretmenim. bazen oyle usulca konusur ki sizinle, size mi soyluyor kendi kendine mi konusuyor anlayamaz aptal olursunuz. bazen oyle süslü ve derin cümleler kurardı ki o cümlenin üzerinde takılır digerlerini duyamazdım. ve tabii ki rüya üçlüsü (bkz: makbule aras) (bkz: sevengül sönmez)
• gecen akşam ölü ozanlar dernegini tekrar seyredince anımsadığım biricik hocam. kendisine inan tayfanın hayatında büyük yansımaları olmuştur. kendi yolumdan gitmem konusunda beni etkilemiş olan sayılı insanlardan biri.
• büyüdükçe, hayatla kurduğu bağını daha iyi anlayabildiğim, nedensiz bir biçimde, uzaklaşmış olduğum; artık bir liseli olmadığımdan mı olsa gerek "hoca" sıfatının anlamı benim için değişmiş olan, büyük adam, küçük çocuk... dalgakıran.
• canım edebiyat hocam, ağabeyim, dostum. melankolik masal adlı şiir kitabı ile ilk behçet aysan şiir ödülünü almıştı.
• 1997-98 döneminde cantasından sınav sorularını yürütmemize ragmen disiplin kuruluna vermeyi aklına bile getirmemişti. pek iyi niyetli, hayal dünyası çok geniş, derste sıkıldıgımızı anlayında bizi kendi hayal dünyasına davet eden özel insan. sınıfa gelir gelmez tahtaya günün incisini yazardı..canım hocam benim..
• mücevher dizeler kavramıyla beni tanıştıran canımcık biricik çok sevgili hocamdır kendisi! o olmasaydı edebiyatın hayatıma belki de hiç girmeyeceğini düşündükçe korkuyorum. hayal gücünüzdeki sandıktan istediğiniz şeyleri çıkarmanıza izin veren, hatta bunu size öğreten insandır. dünyadaki varlığının yerini doldurabilecek başka hiç bir şey yoktur. robin williams'ın ölü ozanlar derneğindeki rolünün cahit hocaya benzediği için robin williams hayranı olmuşumdur. kendisiyle arkadaş olmak, her gün görüşmek isterim fakat hoca-öğrenci ilişkisini nasıl yıkacağımı bilemem. o yüzden onu sadece yılda bir kere eski okulumu ziyarete gittiğimde (ki aslında sadece onun için giderim) görmekle yetinirim