• dayısı olmayan/dayısı olup da anlaşamayanlar tarafından özenilen bağdır. (arkadaşlarımın dayıma dayı demesi durumu)

    (bkz: senin dayın benim dayım)
  • küçükken dedemle anneannemin yanında kalırdım, çok da severdim onları ama anneannem biraz işi başından aşkın bir kadındı, dedem de çok ilgilenmesine rağmen hep çok otoriter ve ciddiydi.
    günlerden bir güün ben 6 yaşımda falanım o zamanlar, dayımın bacağı kırıldı. alçıya falan aldılar. bir ay kadar evde takıldı tabi dayım. kafa adamdı bir de. çok istedi diye yer yatağı sermişti anneannem salonun ortasına. sabah birlikte dedemin normalde izlememe izin vermediği sabah yayınlanan çizgi filmler kuşağını izlerdik. sonra da tavla falan oynardık bütün gün. ben o bir ay öyle çok eğlenmişim ki, dayımın hep ayağı kırılsa der dururmuşum, dayım her yerde anlatır.
    sonra onun ailesi oldu, ben okulumla evlendim falan. şimdi apayrı yerlerdeyiz ama anımsadıkça gülümserim.
  • dayının kendi çocuğu oluncaya kadar oldukça güçlü sürecek olan bağdır. kendisi baba olunca herkes kendi evladına dönecektir. asla, artık sevmeyecek demiyorum ama işler eskisi gibi olmayacaktır.
  • öncelikle,

    (bkz: dayıların biraz arıza tipler olması)

    belki de bu yüzden bu bağın farklı olması. dayım beni doğduğum gün hastanenin penceresinden dışarı atmaya kalkışmış misal. bizim bağımız böyle başladı. sebebi de erkek doğmamış olmam. sonrasında sağolsun, erkek olsam bu kadar iyi anlaşamayacağımız şekilde büyüttü beni. daha el kadar bebeyken chicago bulls-utah jazz serilerini seyrettim sayesinde gecenin körlerinde, spor sevgisi verdi. radyoda çalıştığı zamanlar tuttu elimden götürdü yanında, asla sahip olamayacağım bir müzik kültürü verdi, ders çalışıyorum bahanesiyle kitapların arasına sakladığı çizgi romanları okuttu, hayatın ders kitaplarından ibaret olmadığını çizgi romanlardan öğretti, her zaman yanımda oldu. diğer dayım ilk formamı aldı mesela, tuttu elimden ilk beşiktaş maçına götürdü, bana hayata nasıl bakmam gerektiğini, nasıl dik durmam gerektiğini o öğretti. ikisi de her zaman en yakın iki arkadaşım oldu. asla kardeş istemedim ama sırf çocuğumun dayısı olsun diye bir erkek kardeşim olsaydı diye düşünüyorum şimdi. öyle bir şey işte.
  • insani muhendis eder.
  • onun tuttuğu takımı tutmanıza neden olan bağdır. takım canınızı sıkınca da onu suçlarsınız.
  • eğer yeterince güçlüyse ve bu gücü doğal bir yakınlıktan alıyorsa; geçmişten bugünlere gelirken ortak dna'ların çifte sarmallarına dolanmaksızın kendiliğinden ve sevgiyle taşınıvermiş ise, size harika bir dayı-yeğen ilişkisinin yanısıra harika kuzenler verecek bağdır.
    günün birinde dayınız artık yanınızda olamasa bile, çocukları olan kuzenleriniz bu bağı devam ettirecek yegane varlıklar olarak yaşamınızdaki yerlerini çoktan almış olurlar...
  • iyonik mi kovalent mi önce buna bir açıklık getirmek lazım diye başlamadan duramıyor insan. bir gevşeklik var bu gece bünyede. sonuç itibariyle bilemiyoruz tabi. her insanın kimyası başka. 4chan'de kimya ödevini yaptıran hanım abla da aklımıza geldi, gelmedi değil ama o kadar da gevşemeye lüzum yok.
    çocukluğuma inip benim dayımla aramdaki bağdan bahsedecek olursak hoş olmaz. biraz mahremiyetimiz olsun di mi ama? sadece evleneceğim kadına anlatabilirim bu tip şeyleri.
  • (bkz: sedat peker'in yeğeni)
  • bayramlarda dayının yeğenine verdiği harçlıklarla dahada kuvvet kazanan bağdır.
hesabın var mı? giriş yap