• anne veya baba demeye alışkın olmayan kişidir.
    anasız babasız büyümüş de olabilir.
    "banane lan benim annem de babam da var, ne diye onlara da diyeceğim" zihniyetine sahip bir kişi de olabilir.
  • doğdugunda babasını kaybetmiş biri için anca kanka,bilader tarzında bir söylem gibi laf olsun diye ağızdan çıkan eylemdir. önceleri ihanet gibi gelir anne,baba lafı. hele bir de kötü insanlarsa eğer ihanetin kralı gibi gelir.ne soylemek istersin ne de ağzına pelesenk olsun istersin ama laf olsun diye soylemler alışkanlığa dönüşür...
    bir de bunun bekar kardeşe olan durumu vardır ki sormayın.. abla-abi evlidir anne gelecek baba yaptı vs lafları insanın içinde laaaaan? ölmedi bni mi kandırıyorlar hissi uyandırır... acıdır..

    eminim bir gün çocugum olur evlenirse ve eşinin babası ölmüş ise kesinlikle bunu konuşup ' bana baba demek zorunda degilsin ' diyecegim.. diyecegim ki her adım geçtiginde başkasının içi yanmasın..
  • bunun bir de eşinin anne babasının ismini başa koyup; ahmet baba, hatice anne diye zikredenleri söz konusu.
  • bunun yerine efendimler sizler beyler hanımlar teyzeler amcalar diyenleri de gördüm. ehlilleşip isminin sonuna anne ve baba koyup "süheyla anne ragıp baba" diyenleri de gördüm. ...sinizli yüklemleri cümlelerinde çokça kullanmakla birlikte genelde pek fazla ikili diyolağa girmek istemezler. çünkü söylemekten rahatsız oldukları sıfatı söyleyememek de kendilerini aşırı şekilde rahatsız eder. işte bu yüzden içinde bulundukları durum her yönden bir paradoks dur. söylesede söylemesede rahatsız olur. hele ki bunların eşleri öz ebeveynlerine tam tersine anne ve baba diyebiliyorsa vay haline. kendisinden beklenti oluştuğu kanısına kapılır ve baskı altında hisseder. gerilir haliyle sinirlenir ve somurtur. ileri seviyede ziyaretleri seyrek hale getirmek için bahaneler bulur. bu durum da eşi ile olan ilişkisinde problem oluşturur. gerilen ilişki sebebi ile farklı problemlere domino etkisi yapar ve artık eşine canım, tatlım, aşkitom, mısırlı kekim, üzümlü kurabiyem diyemez hale gelir. artık eşine de ismi ile hitap etmeye başlar. sonra boşanmaya kadar gider bu iş. aklınızı başınıza alın. egolarınızı, tabularınızı bir tarafa koyun. bu insanlar sana canlarından can vermiş. anne baba diyeceksin tabi dümbük.
  • ilk evlilik neyse de ikinci evlilikte insanın psikolojisini bozacak kadar zor bir iş haline geliyor bu. bir de eşinizin ailesine uzak değilseniz ve sevilip benimsenmişseniz kaçarı da olmuyor ve giderek gerilmeye başlıyorsunuz.
    bu mevzuyla ilgili söylenebilecek tek olumlu nokta ise, bir kez isteksizce söylemeye başlayınca bir süre sonra sıradanlaşmaya başlaması. hemen her konuda olduğu gibi.
  • onlardan analık babalık görmediyse, önüne her dakika taş koyulduysa gayet normaldir. bırak anne baba demeyi insanın isimle hitap edesi gelmez.
  • ne diyem mahmut mu diyem
  • konuşamayan insandır, dilsizdir. (bkz: lal)
  • mantıken bir tane annemiz bir tane babamız var bence demek biraz mantıksız amma velakin çok sorun olacaksa ben şahsen derim. fani dünyada sorun yaratmaya gerek yok..
hesabın var mı? giriş yap