hands without shadows

• yeni michael angelo solo albümü.
• bir nevi tribute albümü. michael angelo (aka michael angelo batio) sevdiği ve etkilendiği grupların şarkılarını yeniden yorumlamış.
  
  güzel olan ise orjinale sadık kalması ve aslında o şarkılara gerçekten ne kadar değer verdiğini göstermesi olmuş bence. bu derece hayvan hızlı çalan bi insanın da kendisini fazla öne çıkarmamak istemesi de gerçekten bi büyüklük örneği. ilk defa dinleyenler için bu söylediğim yanlış gelebilir fakat star licks izlendikten sonra ne demek istediğim anlaşılacaktır.
  
  ayrıca burn'ün ilk solosunu mark tremonti'ye çaldırarak daha da bir gönlümü kazanmıştır.
  
  şarkılar sırasıyla:
  
  1. burn - deep purple
  2. tribute to randy^* - crazy train ve mr. crowley ortaya karışık
  3. zeppelin forever^* - black dog, the ocean, babe i'm gonna leave you ve rock and roll'dan birer kuple
  4. hands without shadows - michael angelo
  5. wherever i may roam - metallica
  6. dream on - aerosmith^*
  7. pray on, prey - michael angelo
  8. all along the watchtower - jimi hendrix
  
  kendisi parçalara şu yorumları yapmıştır^*:
  
  burn: açılış parçası olarak gerçekten mükemmel bi şarkı olduğunu düşündüm. şarkıda iki tane neo klasik bölüm vardı. bunları bozmamaya yine de kendim gibi olmasına ve özellikle yngwie'den kopyalamamaya çalıştım.
  
  tribute to randy: bu kadar meşhur şarkıları nasıl yeniden yorumlayabilirsiniz? beni düşündüren bu olmuştu. soloları randy gibi çalmaya özen gösterdim sadece tapping yerine arpeggiolar kullandım. kayıt bittikten sonra bi arkadaşıma dinlettiğimde "rhandy gurur duyardı" demişti.
  
  zeppelin forever: led zeppelin en sevdiğim gruplardan biri ve 50'den fazla şarkılarının sololarını ezbere biliyorum. tonlarımın temiz ve akustik gitarın da akıcı olmasına özen gösterdim.
  
  wherever i may roam: metallica'nın ride the lightning albümü hayatımı değiştirmişti. for whom the bell tolls'u dinledikten sonra aylarca her gün palm mute ve ritm çalıştım. bu şarkıyı iki sebepten seçtim; aslında sanıldığından çok daha zor ve karışık bir şarkıdır, ayrıca da çok güzel bir enstrümental olacağını düşündüm.
  
  dream on: aerosmith her zaman en sevdiğim gruplardan biri olacaktır. dream on da en sevdiğim şarkılardan olmuştur. zamanında popüler olmasına rağmen armoni olarak gerçekten karmaşıktır. şarkıdaki klavye efektine ulaşabilmek için 3 ayrı gitar efekti ve kendime has vibratolar kullandım.
  
  all along the watchtower: jimi hendrix hiç bir gitaristin yapamadığı şeyleri yapmıştır gitarla ve bu şarkıyı da onu anmak ve selamlamak için albüme koydum.
• malmsteen’den daha hızlı solo atabilen birkaç gitarist varsa, bunların başında michael angelo gelir. gerçekten de akıllara durgunluk verecek bir hızda ve kusursuz bir teknikle çalar angelo. petrucci’den dimebag’e kadar ondan bir şeyler öğrenmiş pek çok gitarist vardır. peki neden bu yazıyı okuyan bazı kişiler bu deli gitaristin adını daha önce hiç duymadı, ya da çok az duydu? çünkü michael angelo kanımca oldukça sınırlı bir beste yeteneğine sahiptir. onun yaptıklarını kimse yapamaz, ama o da doğru düzgün bir şarkı yapamaz demesem de, açıkçası soloları dışında çok da iyi bir besteci olduğu söylenemez.
  bu albümde angelo, kimi cover, kimi medley ve kimi de kendi şarkılarıyla sekiz parçalık bir çalışma ortaya koymuş.
  özellikle aerosmith – dream on’a ayılıp bayıldığımı, metallica – wherever i may roam’ı ise beğenmediğimi söyleyebilirim. kendi şarkıları hands without shadows (ellerinin ne kadar hızlı olduğuna dair bir gönderme) ve prey on, prey’den, albüme adını veren parçayı daha çok beğendim.
  bahsedilen şarkıları, içlerinde akıllara zarar hızda sololar serpiştirilmiş ve enstrumantal bir halde dinlemek istiyorsanız dinleyebilirsiniz.
  on parmak ve iki elle ancak bu kadarını yapabiliyor.