insanın düşünmekten canı yanar mı

• nevşin mengü'nün ilk kitabı. umarız bu kitabındaki eksikliklerden faydalanarak daha nicelerini yazar. aşağıda kendi eleştirilerimi belirttim.
  
  öncelikle kitabın ismi ile içeriği arasında bir bağlantı yok. yani 'insanın düşünmekten canı yanar mı?' cümlesini gördükten sonra, düşünmekten dolayı nevşin mengü'nün başına bir şey geldiğini ve buna ilişkin birtakım bilgi birikiminin aktarılacağı düşünülse de bu şekilde bir bilgi aktarımı yapılmıyor. zaten nevşin'in başına da bir şey gelmiyor.
  
  diğer yandan kitapta her şeyden önce olay örgüsü yok. olmak zorunda da değil elbette ancak film çeker gibi, bir başından bir kıçından birtakım hususlar anlatılınca okuyucuda konsantrasyon kaybı oluyor. benzer şekilde paragraflar arasında da çok kötü geçişler var. yani bir paragraf elmadan bahsediyor, takip eden paragraf armuttan. oysa bu, iyi bir dj'in bir şarkıdan diğerine geçişi gibi olmalı. örneğin ilk paragrafta 'elma ağaçta yetişen bir meyvedir' dendikten sonra ikinci paragraf armutla ilgili olmamalı, bunun bir bağlantısı yapılmalı. yani yukarıda verdiğim cümleye devamla ikinci paragraf da 'elmalar kırmızı, sarı ve yeşil renklerinde yetişebilmektedirler, tıpkı armutlar gibi' şeklinde ifade edildikten sonra üçüncü paragrafa direkt armutla giriş yapılabilir. ancak nevşin mengü, kitabının birçok yerinde paragraflar arası bağlantıyı kaçırmış bana kalırsa. bu da çoğu yerde konsantrasyon kaybı yaşattı bana şahsen.
  
  ayrıca olaylara ilişkin detaylı bilgi de maalesef yok. ahmedinejad kitabın ilk sayfalarında bulunuyor, sonra bir süre yokken sonlara doğru tekrar çıkıyor. isimler bir süre unutulduktan sonra tekrar okuyucunun karşısına çıkınca okuyucuda 'bu kimdi ya?' sorusunu sordurtuyor. tıpkı game of thrones sendromu gibi. oysa bir kitap yazılacaksa sanki onu bir gerizekalı okuyacak gibi düşünülmeli, ona ilişkin tüm detaylar verilmeli. ancak ilk başta da belirttiğim gibi, olay silsilesi olmayınca bunun da bu şekilde olması şaşırtıcı değil. sonuçta siyaset çorba gibi bir şey değil, bir sürece dayalı ve zaten nevşin de iran'da geçirdiği süreyi bu kitabında anlatıyor. eğer bu kitap anı veya gezi yazısı olarak kaleme alınmışsa o zaman da neden bu kadar siyasete girilmiş sorusu sorulabilir. her birinden azar azar olacaksa da bu sefer kitap neden bu kadar kısa sorusu sorulur.
  
  velhasıl kitap biraz acemi işi, kısa ve çalakalem yazılmış. nevşin'in yanlış bilmiyorsam ilk kitabı olduğu için olabilir bu, normaldir. eleştirilerden ders çıkarıldığı zaman 'iyi'ye ulaşılır. diğer yandan kitabın arkasında kitabın 'anlatı' olduğundan bahsedilse de çorba gibi bir iş olduğundan bence ortaya karışık bir eser olmuş. bir çırpıda okunuyor ancak konu iran ise ve yazarı ünlü bir gazeteciyse ben daha iyisini beklerdim. o nedenle de nevşin mengü gibi sevdiğim ve takip ettiğim, dobra ve çok güzel bir gazeteciden daha iyi bir eser beklemiş olduğumu ve bu kitabıyla biraz hayal kırıklığı yaşadığımı belirtmek isterim.
  
  yine de ellerine sağlık nevşin mengü. türkiye sen ve senin gibi kadınlarla muasır medeniyet seviyesine çıkacak. buna inancım tam ve desteğim sonsuz.