• oğul sözcüğünün ilk kullanımları zaten çocuk anlamını taşır. yani boş bir beyan, üç hayırla yolluyoruz.
  • (bkz: insanlık) kelimesi kullanarak gender neutral bi anlam elde edilebilir.
  • aslında etimolojik açıdan tümüyle dişil bir kelimedir.

    arapça "insan" kelimesi yine "kadın" anlamına gelen "nisa" kelimesi ile aynı kökten yani "ans" kelimesinden türetilmiştir.

    "oğlu" kelimesi de eski türkçede genel olaral daha çok "çocuk" anlamında kullanılırmış. özel olarak ise erkek çocuk için kullanılırmış.

    yani insanoğlu derken bütün insanlık kast edildiğine göre "oğul" kelimesinin kadın-erkek herkes için kullanıldığını düşünmek gerek sanırım. türkçede "kişioğlu" derken de tüm insanlık kastedilir mesela.

    yani aslında "insanoğlu" kelimesi hiç de eril bir kelime değil ama öyle bir anlam yüklenmiş sanırım.

    tabii dilbilimciler daha iyi bilirler, onlar açıklarsa daha yerinde olur. doğru mu biliyorum yanlış mı, ben de öğrenmiş olurum.
  • anadolu da dişil ama. artık idare edin.
  • rahmetli babaannem anama, yengeme, babama, amcama kim olursa olsun seslenirken “oğul” derdi. “a oğul şurdan şunu ver” gibi. bi de “uşağum” derler. uşağn kadını erkeği de yok ama bilmeyene uşak da erildir şimdi.

    (bkz: yenge de eril gibiymiş kütür kütür)
  • insanoğlu sözü gerçekten de son derece eril. hiç boşuna kıvırmaya gerek yok.
  • oğul kelimesi orhun yazıtlarında geçip hem erkek hem kız çocuk için kullanılır.

    o halde boyunuz boylansin, soyunuz soylansin sevgili dostlarım.
  • (bkz: insanbireyi)
  • insaninsanı

    buda bi saçma gibi sanki
  • (bkz: bütün kuşları siktik bi leylek kaldı)
hesabın var mı? giriş yap